kardeş ve evlat acısı. en çok onlar acıtıyor. hani her ölümde insanın yüreğinde 41 mum yanarmış da her gün biri sönermiş. 41. gün tek mum kaldığında o hiç sönmezmiş ya... bir anne yada bir kardeş için o öyle değil. o 41 mum bir sonraki ölüme kadar olduğu gibi kalıyor. o ölümden sonra da mumlar erimeye başlıyor ama kesinlikle sönmüyor.
yakın aile bireylerinin ölümü. düşünsene anneni, babanı ya da kardeşini kaybediyorsun. ve elinden hiçbir şey gelmiyor onu geri getirmek için. şu 3 kuruşluk dünyada ne parasızlık ne aşk-meşk olayları, hiçbir şey bunun kadar üzemez insanı. iflas etmek bile sevimli, nahif kalır bunun yanında.
