normal bir insanin ateist olmasindan cok daha fazla din acisindan tehlike arz edebilecek durumdur. cunku bilen ile bilmeyenin elestirisi ayni baglamda ve cizgide olmaz. butun semavi dinler icin de en yikici elestirileri ateist ilahiyatcilar yapmistir. yani din hakkinda ihtisas yapmis ateistler.
türkiyede olduğu gibi tüm dünyada vardır; hayatının ilk dönemlerinde dinle asırı uğraşmış insanlar sonradan ateist olduklarında daha bir katı düşünceye sahip oluyorlar, bunu düşündüğümde acaba bu insanlar zorlamı dinle uğraşmış diye düşünüyorum yada neden daha önce ateist olmamışlardır?
daha önce de aynı hayattaydılar, yeni mi düşünmeye başlıyorlar? hayır, bence ateistlige veya farklı bir dine geçiş dönemi insanların hayatlarında aşamayacağı bir problemle karşılaştıklarında, hayatlarını değiştirme isteğinden doğuyor; çünkü yapacak başka birşey bulamıyorlar sahip oldukları inanç yetersiz geliyor.. peki bu doğru mu, yada ne derece doğru?
insan kendini bulmalıdır, öyle yada böyle, arada veya düşünmeden yaşamayacağı kesindir.
