tv'de iskelet görünce, ''günün birinde ben de öyle olacağım, hatta bu iğrenç nesne şu an vücudumun içinde, zamanla o bile yok olacak,'' diye düşünerek durduk yere endişelenmek, üzülmek, biraz da bunun olabileceğine inanmakta zorlanmak.
bence gereksiz. bahsi geçen durum zaten kaçınılmaz. e ne gerek var o zaman iskelete dönüşeceğini düşünüp hüzünlenmeye. hayatın tadını çıkarın, doya doya yaşayın derim ben.
