-hastalandığı andır. böyle sümüklerini siler mendille. kızarmıştır burnu. kımıldayamayacak kadar halsizdir. şefkat bekler o sırada.
tüm bencilliği gitmiş gibidir. bir masumluk çöker hastalandıklarında bunlara. gözünüzün içine bakarlar ilgilenin diye, çorba yapıp içirin diye. keşke her zaman böyle masum olabilseler ama nerde?
-uyuduğu andır. uyuduğu sırada bir çocuk gibi "homur homur" yaparlar bazen de. o sırada şımaramayacakları için saçlarına dokunabilirsiniz, hafifçe uyandırmadan öpebilirsiniz, yüz hatlarını inceleyerek ve doyasıya bakarak daha da aşık olabilirsiniz.
-hastane koridorunda eşinin doğum yapmasını beklediği andır. evet evet. gördüm ben bu erkekleri. o kadar masumlardı ki. bu anı tek geçerim. hayatlarında ilk defa kendilerinden daha fazla, bir şeyi önemsiyorlar o an. baba olacakları için ayrı bir heyecan içindeler, hatta bu duygu yoğunluğunda ağlayanlar bile oluyor. sanırım bir erkek baba olmadan o kendine has bencillik duygusundan sıyrılamaz.
pisuvara işedikten sonraki o 4-5 saniyelik titreme anıdır. daha masum ve daha çocuksu başka bir an bulmak imkansızdır. 7'den 77'e her yaşta erkek yapar o titreme işini ve en masum anıdır o an.
sanıldığının aksinlikle aşık olduğu an değildir zira er kişi aşık iken avına yaklaşan aslan gibi binbir hinlikle karşınıza çıkabilir.
kanaatimce sevilmeyi umdukları, sevgi dilendikleri andır, aşk değil.
