arayıp onu ne kadar çok sevdiğimi söylerdim. ve borcumu ödedeyemeden öleceğimi. whatsapp'tan da bir nah fotoğrafı atardım. geçen raftan 2 tane çukulata çaldığımı da itiraf ederdim.
kızımı ararım. arar mıyım? onunla telefonda konuşurken ölürsem, zaten üzüntü çekecek, daha beter çeker mi? olabilir. aramam o halde. kızımı düşünürüm, o zaman. bu arada, tanrım lütfen rahat bir ölüm uykusu tarzında bir dua etmeye zaman kalırsa ederim. artık 1 dakika kesin dolmuştur zaten, ölürüm.
tam şu anda, bunları yazdıktan sonra 1 dakika sonra öleceğimi öğrensem sadece dua ederim bu durumda. kızımı aramamaya karar vermişim çünkü.
neden bu kadar geç kaldın sorusunu yöneltebileceğim bir duruma sürüklerdi sanırım. şaka şaka her şeye rağmen hayat yaşamaya değer. değerli vakitlerinizin kıymetini bilin saniyenizi, dakikanızı ona göre dolu dolu yaşayın.
