Yokluğun yüreğimde
Gölgen hala odamın bir köşesinde
Artık karanlıktan daha da karanlık bu oda
Çünkü odada sen yoksun,
Çünkü ben bu odada senden yoksun.
bilsen neler olduğunu, kıskançlıktan kudurursun
inanılmaz bir şey bu, duysan fena somurtursun
çok fena dönüyor başım, durdurana aşkolsun.
çok fazla konuşmayayım, nazardan uzak olsun.
sözlükte yokluğu hissedilen yazarların başındayım
ders çalışmayı geçiktirmek için yapılanları bir bir sayarım
gece kafası daha iyi çalışan kişilerin içinde sayılırım
rıdvan dilmen gibi konuşmak istersem,onun terminolojisini okumalıyım. *
çok şey yaşamış gibi ayrılıktan dem vurmuşsun
uyutma bizi, sen aslında ilgiye hasret duymuşsun
sanki masal yaşadın, beş ilkbahar beş de güz
bırak bu ayakları hadi, yüzsüzsün yavrum yüzsüz.
bazen düsünüyorum da
sen yokken gelse idim buralara
sensizlik yine sarar mıydı beni
ölümle sonuclanır mıydı hayatım
beraber atılır mıydık yasamın kıyısından
toprak olmaya calışır mıydık
milyonların icinde sen ve ben..
saat de pek geç olmuş 02:47 mi ne
gerçi sözlüğün saati bizden 3 dakika ileri,
diyecek ki saat 02:50, ne 02:47 si be
o öyle buyurunca bizimde
boynumuz onun karşısında kıldan ince.
birkaç dakika sonra gelen düzeltme : ahha! tam isabet dakikaları böyle tuttururum işte!
öyle bir bok ki bu, şiir bile saymazlar
senin adını ancak minimal koyarlar.
gün gelir,
sana progressive gece şiirleri diye isim de yaparlar
aldırma sen onlara gülüm sakın,
sen benim için hep bir boka benzeyen bir şiir olacaksın. *
Az önce
telefonumun şarjı bitti.
Akabinde
içinde kafein eksik olmayan
neskafem de.
Peşi sıra,
uyumam için gereken zaman dilimi ile beraber,
Yutup'tan izlediğim
eski dizilerden olan Kaygısızlarda...
Onlar bitince
bende bitilmiş sayıldım. *
Sen yokken her şey siyah-beyaz
ve ellerim bomboş...
Gel ki rengim ol.
Gel ki ellerim ellerin ile dolsun...
I`m waiting for you...
Just you...
Ayrıca 'you' demişken;
I love you.
Hemde so much`ından.
Evet, essahtan... *
ne zaman gelse bu başlık
yazasım geliyor aşkla karışık
kafiye kasıyorum hep, bu nasıl başlık!
tutmayın ben gideyim artık...
nasıl olsa bir boka benzemeyen şiir yazdık.
biliyorum, için için kendini yiyorsun
ulan ben ne eşeklik ettim be diyorsun
kolay değil be koçum, o güzel attan sonra
her yeni gün mecburen eşeğe biniyorsun.
çocukların kabusu, pamuk prenses'in cadısı
kendisini zanneder, alemin kasımpatısı
çizgi gibi dudakla, korkuttu billah beni
burnu da burun değil, sanki karga gagası.
