sabahtan uyandım ama
zevk olsun diye tekrar yattım
sonra kalktım evde ekmek yok
kızdım... tekrar yattım...
sonra bir şeyin farkına vardım...
evet...nerem doğru-ki demiş...
kış vakti çorapları çıkarınca üşürdü ayakların,
kömür sobasına sığınır gibi ruhunla yapışırdın beni görünce
ısınmak için, aynı yatak, aynı yorgan, aynı yastık.
bugün farkettim eskisi kadar sıcak değilim bende,
malum oy zamanı geçti belediye kömür dağıtmıyor artık.
başımı nasıl bir öfkeyle salladığımı
kim bilir ki!?
gördüğümde başarıyı başkasında.
kıskanmamdaki gereksizliği
kim anlatabilir ki!?
beni inandıracak denli kuvvetli..
bana tedavi yöntemi sunabilecek
bir kişi var mı ki!?
tüm dünyama yayılmışken
bencillik kanseri...
bıçak yarası karnımda
psikopat değilim aslında
bir gün seninde apandistin patlarsa
bence apandist; insanın kendine yakışanı giymesi demektir demeyi unutma.
Tecavüzden sonra "zevk aldın mı?" diye sormak nasıl abesse, gidişinin ardından
aylar sonra arayıp "nasılsın, ne yapıyorsun?" diye sorman da o kadar
abest işte..."Uyuz bir itin kasığındaki pire kadar mutluyum... ve
başını çöpe soktuğu için kıçı açıkta kalan bir kedi kadar
...tetikteyim..." Tut ki mutluyum... tut ki yıkıldım ! Sana Ne..!
televizyon izlemeye karar verdiğim gündü
ekran birden karardı bir ışık göründü
çok korktum dünya etrafımda döndü
meğer karıncalar dizi çekmiş 2. bölümdü
suni korkularıma televizyonuda ekledim
elektirikli süpürgeden gittim özür diledim
ütü duyunca utancımdan bir daha elleyemedim
sabah olunca hepsini eskiciye verdim.
fatmagül gibi s.kerim ananı haberin ola
2 şişe tekila dökerim göğsüne am.na
seni de aradan çıkartırım 2 postayla *
bir daha şiirimden çalıp cevap yazma.
bu fazlalıkta kapak olsun sana. *
