Yüzünüzde gülümsemeye neden olan o güzel anlardan biridir.
Otobüse binmişsinizdir yorgun argın bir o yana bir bu yana sarsan o otobüslerden birine. Zar zor yer bulup oturmuşsanız bir de azıcık keyfiniz yerine gelmiştir. Oturduktan sonra annesinin omuzuna başına koymuş daha yaşına bile girmediği belli olan o sevimli bebeğe gözünüz çarpar. Dalarsınız yüzüne. Sonra mayışır o da kapar gözlerini. sonra açar uykuya direnir ama sonunda yorgunluktan olsa gerek yenilir uykuya. Otobüsün yanından gürültüyle bir kamyon geçer ve bebek uykudan sıçrayarak uyanır. siz de birden hareketlenirsiniz sanki kendi çocuğunuz gibi. ardından kamyona da şoföre de küfür edersiniz.
yanağına minicik bir öpücük kondurup en masum halini izlemek keyif verir insana. anne olma güdüsü hızla devreye girer, o an karar verirsin benim de böyle bir bebeğim olmalı diye. *
ebeveynlerin hayata uyandıkları andır...uyanıkken bebek onları rehin alır uyuduğunda ise 'ben bir yere kadar gidip gelecem geldiğimde ikinizide burda görmek istiyorum'' dediği andır.
ota boka anlam yükleme meraklısı insanoğlunun "masumiyet gibi saflık gibi" saçma saçma anlamlar yüklediği bir eylemdir. eğer bebeğin hastalığı bilmem neyi yoksa saçmadır, zaman kaybıdır bunu yapan insanın pek de zeki birisi olmadığının göstergesidir.
