bazen hiçbir yerde duyulmayan, annelerin söyledikleri atasözleridir.
-"yaptığın banaysa, bellediğin kendine." (her iş yaptırdığında.)
-"kızcağız yunan hükümeti gibi devrildi."(hastalandığımda.)
-"kalk bi el işi falan yap ya! yarın gelirler iki atlı bir eşekli." (Türkmen olmamız hasebiyle hala atla gelin çıkılacağı düşünülerek, boş boş oturduğumda.)
-"bir yaralı parmağa işe." (işine yaramadığımda.)
ancak öyle işlermişlerdir ki içimize bazen "anne çık içimden" dedirtir gözlerimiz dolarak. (bkz: çok özledim kız seni)
