bazen hiçbir yerde duyulmayan, annelerin söyledikleri atasözleridir.
-"yaptığın banaysa, bellediğin kendine." (her iş yaptırdığında.)
-"kızcağız yunan hükümeti gibi devrildi."(hastalandığımda.)
-"kalk bi el işi falan yap ya! yarın gelirler iki atlı bir eşekli." (Türkmen olmamız hasebiyle hala atla gelin çıkılacağı düşünülerek, boş boş oturduğumda.)
-"bir yaralı parmağa işe." (işine yaramadığımda.)
ancak öyle işlermişlerdir ki içimize bazen "anne çık içimden" dedirtir gözlerimiz dolarak. (bkz: çok özledim kız seni)
not: kpss'den yine yeterli puanı alamadığımda depresyona girmiştim, kibrit çaksalar alev alacak kıvamdaydım, ve bir gün anacığım bu lafı söyleyiverdi. yani demek istediği; kendin ettin kendin buldun, şimdi niye surat yapıyorsun. *
Odan çöplükten geçilmiyor.(Çöplük dediği ortada dağınık duran kitaplardır.evdeysem eğer koca gün sinirlenir sinirlenir babama söyler.babam gelir kardeşimle bana vaaz verir.Sonrasında kardeşimle benim odam düzen nizam intizam boyutuna ulaşır.Ulan babamın yüzünden priz tamir etmeyi öğrendim be!Biraz daha evde kalırsam tesisatçı olacağım herhalde:/)
Ben çekip gitsem halinize köpekler güler gibi ilginç sözlerin ve söz öbeklerinin bulunduğu topluluktur.Anne atasözleri tarihin her safhasında olmasına rağmen kayıt altına almaya genel olarak kimse tenezzül etmemiştir.
