artık kendi benliğinden bile sıkılıp, '' yeter be boş ver artık'' cümlelerine karşılık , kendi kendine '' bir adamım işte '' diye basit bir safatlandırma yapan duygusal insan konumu.
bir lirik yazayımda tam olsun ;
geriye kalan ne ? geride bırakılan binler ce anıdan ibaret bir yaşam ve her seferin de gelen den gidenin hesabını sormak , kırmak kırılmak , aynı manidar söylemleri binler ce kez sıralamak , ağlamak ....
bazen anımsamak sahte duyguları kendine verilen binler ce sözden ibaret bir günlük , korkmak ne karanlıktan ne de türlü masal kahramanların dan , ondan korkmak varlığın dan olduğu kadar yokluğun dan ve düşüncelerine saldırması binler ce kılıç darbesi her hatıraya , her tarafın da fışkıran o aslın da yaşam gibi soluk alıp vermeler nafile , yanın da değil karşın da değil ama tam için de , yastığın da yorganın da ve rüyaların da ....
bir defa daha yüklenilen ve azalan yollar üzerine kurulan aşk hikayeleri , bir defa daha istemsiz ce ısrar etmeler sevgiliye , ben demeden ve sen olmadan için de biz diyebilmek uğruna önce küsmeler sevimlice sonra korkmalar üzülürüm diye ,,, kaçan kim aslın da her taraftan gelen düşüncelere , saldıran kim bunca azımsanan satırlara , alçalan alçatılan yüksekten düşme korkusu için de savrulan ve her defasın da kendini uçurumun dibin de bulan bir adam , , hıçkıran ağlayan ve ağladık ça yaşadığı yüzüne vurulan , kaçan uçuşan hayallerin için de çırpınan ...
bir adam işte büyüyen büyüdükçe küçülen , yaşayan bir adam ....
