herkes kendi yaşadığı aşka göre leyla-mecnun olmuştur.
yaşadıkları aşk süresince kendinden ödün vermek, bencilliklerini kenarı bırakmak, yapılan fedakarlıklar aşkı yüceltir, anlam katar.
misal ben;
zamanında yaşadığım şehri terkedip bütün herşeyimi geride bırakıp (ailemi-arkadaşlarımı-beni ben yapan tüm detayları) sırf ona yakın olabilmek, daha fazla vakit geçirebilmek için onun yaşadığı şehire yerleşip 1 sene yaşamışlığım var..
sonunda kavuşamadık ama en azından içim rahat artık.
çok seviyorken onun mutluluğu için ondan ayrılmak. hayat gerçek aşkların yaşanmasına izin vermiyor sevgili sözlük. bu kadar basit bir dünya o kadar büyük bir sevgiyi kaldıramaz.
patalojik bir durum olan aşk için kendinizden vermekten başka birşey değildir bu fedakarlık. kimse sizin kadar değerli değil. yapmayın fedakarlık falan. herkesin birbirine göstereceği saygı ve sevgi çerçevesinde ilişkinizi adam gibi medeni bir şekilde yürütün. sikmişim aşkı da fedakarlığıda. Ulan neler yapmadıkki.. Hangisi yanımızda şu anda ? hepsi gitti o orospu çocuklarının. Yanımda kalmayacaksa sikmişim fedakarlığınıda, asaletinide... Hadi yine kimi adam gibi gitti de kimiside kalleşçe, nankörce gitmedi mi olum ? yaptık ettik bitti gitti. dahada bulamazlar böylesine fedakarlıklar.
adıda ne kolay.. fedakarlık. göt vermediğimiz kaldı amk çocuğu yüzünden.
28 yaşında işi, gücü bırakıp eve kapanmış uzun yıllar birlikte olduğum kız için kamu personel seçme sınavına çalışıp akabinde memur olmuştum. geçtiğimiz ekim ayında nişanlandığını söylemiş ve ilişki tamamen bitmişti.
la gitmektir, terketmektir gibi salak salak şeyler yazmayın. bir insan aşkı için kalıp mücadele etmiyorsa, kendi çapına göre en basitinden sallıyorum bir çiçek bile aldığını itiraf edemiyorsa öyle aşk mı olur?
biraz beyninizi çalıştırın da kendi elinizle başkasının koynuna soktuğunuz aşkınızı gururlanıp fedakarlık diye yazmayın. düşünmeye davet ediyorum. zorlarsanız düşünebilirsiniz.
