Aslında bir acının simgesi olabilir. Belki çok küçük yaşta kapatılmıştır, ailesi gençliğini yaşamasına izin vermemiştir hiç. Belki hiç ojesi bile olmamıştır. Beğenip beğenilme mutluluğundan mahrum kalmış, her insanın hatta erkeklerin bile doğasında olan güzel görünme isteğini bir acı gibi ömrünce içinde taşımıştır. hoşuna gideni giyebilmenin özgürlüğünü yaşayamamış, övgü ve iltifatların hayalini kurmuş, küçük flörtlerin, aşk mektupları göz kırpışlar ve dokunmanın hayalini bile kuramamış, yarım yaşamış kadındır. Belki sırf dindar diye, bizden diye, çirkin ve bayat herifin tekiyle evlendirilmiş, yıllar sonra hayatını adadığı oğlu ''anne ne kadar güzelsin'' dediğinde içi burkulmuş, ''asıl çarşafların altında geçirdiğım gençliğim ne güzeldi'' diye düşünmüş, içi burkulmuş, gülümsemiştir.
