hem öğrenci hem de öğretmen için işkencedir üstelik. öğretmen gelecek cümleyi adı gibi bilir; her defasında aynı cümleyi duymak, aylardır öğrencilerinin zihnini hiç açamadığını anladığı ana denk gelmiş olacaktır ki başarısızlığının stresinden sıyrılmak için karşısındaki çocuklara bağırıp çağırmasına neden olacaktır. ya minik öğrenci? peki o hayatında duymadığı bir kelimenin anlamını öğrendikten 30 saniye sonra 40 çift göz kendisine bakarken rezil olmadan cümle içinde kullanmak için ne yapacak? tabi ki;
* ben parke gördüm.
* benim parkem var.
* arkadaşım parkeden düştü. (?)
bilen biri tarafından denk gelirse konuşma da ve siz o kelimeyi yanlış yerde kullanırsanız o kişi sizi çok fena göt edebilir.. ayazda kalmış bekçi yarağı gibi sallanırsınız ortamda.. o yüzden gerçekten anlamını bilmiyorsanız kullanmayın..
genellikle yabanci dil derslerinde ya da kil bir edebiyat hocasinin zoruyla bilmedigimiz, asina olmadigimiz veya yanlis kullandigimiz kelimeleri bir cumle icine koyma islemidir. bilerek ve isteyerek son anda hazirlandigi icin yalnizce o sozcuk ve yuklemden olusur bu cumleler.
orn: bilinmeyen kelime diyelim ki karpuz. cumle: karpuz yedim.
