akşam eve gelip, yorgun argın yatağa uzanıp, cep telefonundan internete girildiği zaman hissedilen his. arkamdan sanki bana bakıyor. kalbi kırılmış. "2006'dan beri sana hizmet ediyorum, göreceğim muamele bu muydu?" der gibi. ama bilmediği şey şu, çok büyüksün ve yatağa seninle giremem. "her şey yatağa girmek mi?" diye soruyor sanki. "evet" diye cevap veriyorum sessizce. sonra akıllı telefonumun ekranını okşamaya devam ediyorum sessizce. o ise arkadan beni izlemeye devam ediyor, mahsun mahsun. "siz erkekler hepiniz böylesiniz. tek derdiniz yatağa girmek" diyor sanki.
