Demek ki varlığı dünyalara değer biriymiş ki, o kişinin yokluğu için bu kadar destekli bir laf düşünülebilmiş. Aksi takdirde, yokluğu gerçekten bu kadar önemsiz olan biri için yazılacak laf değil bunlar. Bu cümle buram buram hasret, sindirememe, paylaşamama ve içinde kalmışlık gibi duyguları barındırıyor.
kim dokunduysa sana ona git şarkısında iddia eder bunu emre aydın. lakin öyle acı çekiyor bir hali vardır ki şarkıyı söylerken ve bu sözleri sarfederken, iddia ettiği şey hiç de inandırıcı gelmemektedir dinleyiciye (en azından bana).
insan varlığı beş para etmeyen, ve yokluğu acıtmayan birine neden şarkılar yazar ki?
yine aynı şarkının bir yerinde; "sen öğrettin bana ağlamayı..." sözü geçer mevzubahis cümleye nispeten.
demem o ki, bu söz bir güçlü görünme çabasıdır aslında.
