Ağlayıp, boşuna sulamayacağım hüzünlerimi.. Çünkü biliyorum, hüzünler çiçek açmaz.. Dünyayla, hayatla, yaşamla inatlaşmak gerekir bazen.. dişe diş dalaşmak, omuz omuza direnmek, inatla, inançla, itinayla çalışmak.. dünya ne zaman faul yapsa, dönüp Tnarıya, Kart yok mu hoca? diye bakmaktan sıkıldım.. Her atağımın ofsayta takılmasından, geri pastan, topu taca çıkarmaya çalışmaktan daraldım.. Allahtan defans üçlüsü iyi çalışıyor.. anam babam kardeşim.. içim bir tuhaf.. ne bileyim.. ezilmiş domates benzetmesini tekrar etmek istemedim..
uykusuzdan adam olmaz derdi aynam beni her gördüğünde.. sakalım yüzümü sevmezdi ama yüzüm aşıktı sakalımdaki beyazlara.. aynam da bunu bilir, ama yerli yersiz dillendirmezdi.. kendimle kuyruğum arasındaki düzlemde eliptik kısır döngüler oluştururdum gündüz vakitlerinde.. işsizlikle güçsüzlüğü bir birine karıştırmadım hiç.. hep işim oldu ama yapmaya gücüm yoktu iş eyleme döküldüğünde.. sesleri sevdim.. kadın sesini.. martı sesini.. kendimden dinliyorsam kendi sesimi sevdim.. banttan duyduğumda hep buruşur çehrem, sessiz kalma haksızlığımı seçerim..
arada sırada seni de sevdim tabii.. iki şehir arasında mesela.. ya da yalnızlık kuyruğunda sıra beklerken.. senin sesini de severdim eskiden, ben telefonda susup sen ahizenle beraber ağlarken.. iç çekişinin bin türlüsünü bilirim ben senin.. diş çürüğünden, memendeki ağrıya kadar, sağaltamadığım binlerce sızının daha sebebidir hayat tecrübesizliğim.. ergenlik kokumsun sen benim.. kil kuytularda, seramik yığınları gibi içimin zeugmasıdır hatıran.. parça parça bölüp, her parçayı yine ait olduğu yere diktiğim.. sen benim eserimsin: tarih boyu kirlenmeyesin diye kemiklerimin altına gömdüğüm..
uykusuzum.. susuzum.. yalnızım üstelik.. cigarasızım.. kararsızım.. anlamıyorlar sızılarımı.. anlamsızım.. işte bu yüzden başladım konuşmaya kendimle.. geçen sabah yine aynamı gördüm odada.. kendinle konuşmaya başladıysan, yalnızlığın deliliğine gebedir dedi bana.. çok mantıklı geldi ilk duyduğumda.. sonra ne saçmalıyor bu gene dedim kendi kendime.. lohusalık dönemindeydi çünkü yalnızlığım.. sensizliği emzirirken, ikinci bir delilik doğuramazdım.. ömrümün ikiz yangını işte.. tek yumurtaya iki sarıyı koyanın aklına şaşayım..
iki satır yazayım dedim.. yine sen düştün kaleme.. ben yüksek bir yerden atlamayı planlıyordum.. aşağıda seni gördüm yine.. aşağıdakilerden hangisi sevgilindir diye sordu aynam bana.. bu soru yanlış dedim hayata.. çünkü benim sevdiğim yukarda.. eğildim.. öptüm şeytanı alnından.. sana bir ben borcum olsun dedim.. çekildim araftan sevgili yazarlar.
