beyazın konuklarını okana versek okanın havada karada kazanacağı karşılaştırma. konuksuz da kazanabilir. ama konuklu okanı; beyaz tek başına üst yapar.
buradan kendileri hakkında yorum yapmak halo ve horn etkilerininin en büyük kanıtıdır. olumlu bir özeliğini baz alırız "ulen bu ne muhteşem herif yahu. bak ne yaptı" deriz. ulen adamla oturup kalkmışlığın yok, muhabbet etmişliğin yok. bir olumlu veya olumsuz davranışını gördün diye nasıl yüceltebilirsin veya yerlerde süründürebilirsin ki bu herifi. okan bayülgen yok sosyal projelerde etkili, ya da olduğu gibi davranıyor. efendi bunu baz alarak nasıl konuşabilirsin ki. adam belki ekran dışında sapığın teki nereden bileceksin yani. aynı şekilde beyaz. misal diyolar "adam efendi yahu bak önünü ilikliyo konuşurken." önünü ilikliyo diye genel olarak efendi olduğuna nasıl varırsın be arkadaşım. adam belki ekran dışında kadın düşkünü sapığın teki. yani nereden bilebilirsin ki. o yüzden bu tür karşılaştırmalarda kişilik yarıştırmaca her daim saçma ve aptalca
ikiside kendi formatlarında başarılıdır. ikiside talk show gibi yapıyo görünse de beyaz show ailelere hitap eder, disko kralı ise genç ve kültürlü olan her kesime hitap eder. beyaz showda size balığı ağzınıza verirler, disko kralında ise balığı tutmayı öğrenirsiniz.
birine ailenin iyi çocuğu diğerine kötü çocuğu olarak bakılıyor ama kötü çocuk doğruları söylüyor, beğenmediğini, yanlış bulduğunu açık açık dile getiriyor... iyi çocuksa hiç yorum yapmıyor... açıklık haddinde olduğu sürece iyidir fazla susmak ve sessizlik pekte iyi değildir. ya güvensizsindir yada sakladığın birşeyler vardır... capisce?
şöyledir ki beyazıt öztürk bana hüsmen aga, psikopat gibi tiplemeleriyle çocukluk diyebileceğim dönemlerde bana sempatik gelirdi ve ilgiyle izlerdim. cumartesi geceleri okan bayülgeni'i açıp izlemezdim, yapacak başka bir şey bulamasam da okan bayülgen'i tercih etmezdim. bana nedense herkesi aşağılayan, telefonları yüzüne dank diye kapatan bir tip olarak görünürdü. sonra tabi zaman geçti ve okan bayülgen'i izlemeyi pekiştirerek sahip olduğu zekayı gördüm. zaman geçtikçe daha da ısındım okan bayülgen'e. hatta tv8de hafta içleri yaptığı toplumu bilgilendiren programlarını da (özellikle ilgi alanıma giren konu var ise) kaçırmamaya başladım. beyazıt öztürk'ü tamamen izlememeye hadise'nin o zamanlar daha türkiye'de adını pek duyurmadığı ve hatta yanılmıyorsam türkiye'de ilk kez talk show'a çıktığı programın akşamında bıraktım. o gece o program beni beyaz show ve beyazıt öztürk'ten tamamen soğuttu. gereksiz yapmacıklar, saçma yakınlıklar vs. kısacası o program inceldiği yerden kopardı. çok uzun süredir de beyazıt öztürk'ün programını takip etmiyorum. sadece bir kere fatih erkoç'un konuk olduğu bir programın son 30 dakikasını izlemiştim o da fatih erkoç gibi üflemeli enstrumanların üstadı içindi.
uzun lafın kısası bana göre okan bayülge'nin program hakimiyeti ve zekası ile adımlarca önde olduğu kıyaslama.
çocuklar yıllarca beni ailelerinden saklanarak izledi okan bayülgen izlemek sigara içmek okula gitmeyip devamsızlıktan sınıfta kalmak kadar aileye söylenmekten korkulan bişeydi. anneler babalar nineler beni hiç sevmediler ama beyaz öyle miydi çıktı ne güzel yakışıklı çocuk takım elbisesiyle efendi saygılı herkes sever onu diyerek beyazla arasındaki farkı ortaya koymuştur.
