özellikle oğullarının ölümünü kullanan dhkp-c gibi şerefsiz örgütlerden bizar oldukları açık. diyorlar ki
"Tertemiz duygularıyla ayrım gözetmeksizin insanların acılarını sahiplenenler, destek olanlar, adaletsizliğe, hukuksuzluğa tertemiz duygularıyla karşı çıkan dostların her zaman başımızın üstünde yeri vardır.
Bunun dışında kalanların görüşüne saygı duyamıyoruz artık. Saygı duymadıklarımız için Berkin, Ceylan, Uğur, Nihat, Burak, Yasin, Mehmet Kiraz, Bahtiyar, Şafak sadece bir sonraki ölüm olana kadar geçerli gündem ve siyaset malzemesidir. Yeni ölümler yeni gündemler "
son derece sağ duyulu bir açıklamadır. son zamanlarda toplum olarak iyice zıvanadan çıkmışken, içimizde en duygusal davranması beklenecek insanların son derece sağduyulu ve aklı ön plana alan, kitleleri sakinleştirmeye çalışan açıklamalarda bulunması, millet olarak geldiğimiz noktayı özetliyor adeta.
"mezhepçilik yapanlar, olayı etnik kimliğe göre yorumlamaya çalışanlar ve berkin elvanı sahiplenmeye çalışan terör örgütleri... artık çocuğumuzdan elinizi çekin. kendi kişisel siyasi fikirlerine ve ideolojilerine, yorumlarına berkin elvanı karıştırmaya çalışanlar da sussunlar artık. bu acı bizim acımız, başka kimseyi de istemiyoruz" deniliyor kısaca. iyi de yapılıyor.
bir çocuğun ölümünü bile kendi siyasetimize gündem yaptık. onun üzerinden acıları yarıştırdık. ekmek almaya gitti mi, gitmedi mi kavgası verdik. kimimiz hükümete olan öfkesini kustu berkin üzerinden, kimimiz ise bazı etnik gruplara, muhaliflere, çeşitli örgütlere, mezheplere olan kinini kustu.
ama bu çocuk öldü. "unutmayacağız, unutturmayacağız" derken yeni acılara vesile olmaya, berkin elvanın ailesinin de acılarını deşmeye, hele hele ülkeyi mezhepsel ve etnik çatışmalara sürüklemeye çalışanların ekmeğine yağ sürmeye hiç birimizin hakkı yok.
o yüzden berkin elvan hakkında daha fazla şey yazmamam gerektiği düşüncesindeyim. benzer fikirleri ve kaygıları paylaştığımız insanlara da aynısını öneririm.
