bir galatasaraylının ağzından "beni kim galatasaraylı yaptı onun amk" cümlesi duymazsınız, bir trabzonsporlunun, eskişehirsporlunun, bursasporlunun, mersin idman yurtlunun, adana demirsporlunun, adanasporlunun, ankaragüçlünün, sakaryasporlunun, kocaelisporlunun, göztepelinin, altaylının, karşıyakalının, hatta sivassporlunun bile ağzından duymazsınız.
hatta ve hatta beşiktaşlının bile ağzından duymazsınız, herifler en azından biz şerefli ikinciyiz, biz şerefli üçüncüyüz diye avunuyorlar.
bu fenerbahçe ezikliğidir. fenerbahçe'ye özgüdür. çünkü hiçbir kültürel özelliği bulunmayan bir kulübü, sırf başarılı olmak ve başarıya sevinmek amacıyla tutuyorlar ama kulüp onlara bir şampiyonluk bile kutlattırmıyor. fenerbahçe şampiyonluğu görmemiş koca bir nesil yetişiyor. e adamların böyle dengesi bozulur sonra. "külüple bağımız yok, sevinemiyoruz da, niye tutuyoruz lan biz bu takımı" sorgulaması gelir.
galatasaray yüzünden fenerbahçeli oldum. eski gsliyim .
fatih terimin babel ısrarıyla başlayan süreçte gsden soğudum. belhanda feguli gibi isimler de soğuttu.
ama tamamen gsden koparan olay gsnin son 3-4 yıldır aşırı iticileşmesi, okan buruk, skandallar, avrupada çoluğa çocuğa rezil olması, kadıköyde 10 kişilik fenere bırak gol atmayı 90 dk boyunca şut çekememesi,fenerbahçenin ayağının kaydırılması,hem suçlu hem güçlü olması,ittirilmesi, yasa dişi bahis sponsorlugu alip sene sonu yasa disi bahise hayir pankartiyla sahaya cikmasi, toreira ve mertensin karakterleri ve hareketleri vesayyire vesayire daha bir çok sebep.
en son gs yi birakip fenerli oldum gsli olmayi midem ve bünyem daha fazla kaldiramadi.
oğlum hiç boşuna euroleague havası atma. bir süper lig şampiyonluğuna 5 euroleague şampiyonluğunu hiç düşünmeden feda edersiniz. sırf şampiyonluk kutlayabilmek ve şampiyon takım taraftarı gibi davranabilmek için euroleague'e bu kadar sarıldınız ama içten içe bu hâlinize siz de üzülüyorsunuz.
