kız arkadaşım, beni sevdiğine inanmıyorum demişti, daha 17 yaşındayım, inandırmak için ne yapmamı istersin? dedim,oda az ileride gördüğümüz, trafik polis'ine, bir tokat at, ve hemen sonrasında ondan kurtul dedi. Yaptım arkadan tokat'ı bir indirdim'ki polis vaaaaayyy anaaaam, dedi ve bana döndü! ne oldu polis abi dedim? aklım gitti ama! sonrası' boş verin.
17 yaşındayken sevgilimi ateşli bir şekilde kafede dudaklarından öpmek. hem de öyle dokundurma filan değil kendimiz kaybederek. ben nasıl cesaret ettim o nasıl cesaret etti hala anlamıyorum.
sonrasında kafeden attılar bizi kapı önünde yine yaptık orası ayrı.
benim gibi bir deli için sıradan olan davranışlar. lise 2 de teknik resim dersindeyiz. ödevi elimle çizdim. yani cetvel ve pergel kullanmadan. hocaya gösterdim. hoca dedi niye böyle. cetvel ve pergelim yoktu dedim. hoca dedi bir daha olacak. tamam falan. götü kalktı ya yumuşak başlı oğlanı görünce. dedi şimdilik sadece düzenden sıfır veriyorum. bir daha olursa aynısı hepsine sıfır veririm. dedim hocam o antet niye var. sadece düzen sorunluysa ben ödevi boşuna mı yapmış olacam? çok saçma. yine aynı şekilde düzenden sıfır verirsiniz olur biter. hoca pek bi cevap veremedi ama okul bitene kadar arkadaşların dilinden düşmeyen bi konu oldu.
küçükken koltuktan koltuğa atlardım. bu benim için büyük bir şey. hani düşünüyorum da bunu cesareti bırak nasıl üşenmemişim. hayatım gayet sıradan işte en büyük olay bu o derece sıradan.
bir fotoğrafım var, ankara mamak'a giderken otogarda çekildiğim... askerlik için gidilen yerdi mamak. şimdi baktıkça, mamak'ta yaşananlar akla geldikçe...
babamı otomobil sporlarına olan yeteneğime ve tutkuma ikna etme çabası, hayatımdan çıkarmak istediğim insanlara siktir git diyemek, lan bide bi kız vardı başkan açılamamıştım yememişti amk..
eskiden torpil patlatmak çok meşhurdu, biz de ufağız tabi canımız çekiyor.
yazın en sıcak günlerinden birinde, öğlen vakti cebimizdeki tüm parayla bakkaldan torpil alıp top oynadığımız çayıra gittik. 3 kişiyiz. torpilleri patlatacağız ama işe biraz aksiyon katmak için numara düşünüyoruz.
nihayet tilki kafalı arkadaş;
-olum bak bu pet şişenin içine 2 tane torpil atalım, patlayınca şişede havaya uçsun.
akıla bak amk. neyse düzeneği kurduk sıra ateşlemeye geldi. kibritle torpili ateşledik ve 4-5 metre uzağa çekildik bekliyoruz. normalde torpilin patlama süresi 6-7 saniye, fakat 10-15 saniye geçti tık yok. herhalde söndü diyoruz ama yanına gitmeye de korkuyoruz. o sırada baktık ki çayır yanıyor. kupkuru otlar zaten. söndürelim diyoruz ama ya diğeri patlamamışsa, yanına gidince patlarsa diyor öteki. alevler iyice yayıldı, biz artık dayanamayıp yanına gittik ayakkabılarımızla ateşe basıyoruz ki sönsün. diğer arkadaş da 30 metre ilerdeki evin bahçe musluğundan ağzına ve ellerine su alıyor koşa koşa gelip ateşe döküyor. arkadaş üstün zeka demeyin öyle.
biz bu ateşi söndüremeyiz hacı, kaçalım biz burdan dedik ve korkudan topukladık işte. eve gelince günlerce düşündüm kendi kendime, ne bok yedik biz diyorum. bir süre diğerleriyle de görüşmedim.
sonradan öğrendim ki civar evlerden biri çıkıp söndürmüş ateşi. yalnız o korku bana yetti.
bir yaz aksami sevgilinin dogum gunu google dan caldigim fikirle zeytinburnu sümer mahallesini ( sevgilinin mahallesi) ateşe vermem .. ben istemiyorum ki sümer halki beni ailemle ansin ama oldu iste zalimsin Jülide zalimmm
Atatürk baraj gölünde ki ,derinliği en az iki minare boyu olduğu rivayet edilir, sandalın baş kısmında ayağa kalkıp sandalı devirmeye çalışmak. bünyede alkol dahil herhangi bir kafa yapıcı yokken...
bir sözlükte erkek nicki alarak erkek gibi yazmak.
tuhaf olan ise, bir müddet erkek gibi yazdıktan sonra kendimi rolüme iyice kaptırdığımı farkettim. Öyle bir an geldi ki, erkek olduğumu sandığımı farkettim. böylelikle hemen kendime geldim ve yeni bir nick alarak durumu düzelttim.
Oyuncuların rollerine adapte olurken de aynı şeyleri hissettiklerine eminim. Mesela Nicole kidman "bir leydinin portresi" filminden sonra uzun süre kendine gelememiş. Ben de yarattığım kişinin gerçek görünmesi için çok çaba sarfetmiştim.
Bir organizasyon için gidilen Iğdır'da gezilecek olan kervansaray'ın dağda olduğu öğrenilip dağa çıkılır ve anahtarının ilerdeki jandarma karakolunda olduğunun söylenmesi üzerine, arabadan inilip karakol'a doğru yürünmeye başlanır, aynı anda 6 ayrı yerden tüfek doğrultulup, mermi'nin tüfeğin ağzına verilme sesi gelir, karakol'da hareketlenme olur ve amm mangası tam techizatlı olarak dışarı fırlarken, gayet sakin bir şekilde ''yaw durun yok birşey'' denilerek karakol'a doğru yürünmeye devam edilir. o anda akla gelmeyen şey ise orada silah doğrultan 20 yaşındaki çocuklardan biri heyecanlanıp tetiğe bassa ve arkası gelse vücuttan kaç mermi çıkacağıdır.
Kendi tercihim olmayan bir bolumu istemeyerek okuyup bitirip o alanda calismak, yillarimin belki omrumun törpüsu olacak o keskelerle gececek senelere nasil cesaret ettin! Nasil! Ve bir daha hic karsilasmamak uzere biraktigin o yerde kuntlesmis garip duygularini ne cesaretle dilini topragini seni bilmeyen ve de bilmeyecek birine actin ne cesaretle.
abimin telefonundan sevgilimle mesajlaşmak. O zamanlar da avea mesajlarında problem vardı geç gidiyordu. Şimdi düşünüyorum da ne cesaretmiş. Tüm gece nasılda tutuşmuştum ya mesajlar gece giderse abime diye. Yani mesaj gitmesi problem değil de çocuk abiminde tanıdığı olunca bir tehlike arz ediyordu.
