gerçeklik algısını kaybeden dizidir. absürd komedide ne gerçeklik kaygısı tabii ama kendilerini oynadıklarını düşünürsek biraz daha gerçekçilik bekleyebiliyoruz. işler güçler ekibin başarısızlığı üstünden gidiyordu mesela ama onların önceden de öyle çok bilindik bir tarafları yoktu. çalgı çengi çok iyi olabilirdi ama ne kadar gişe yapmıştı ki? leyla ile mecnun ekibinin yaşantıları ilk başta daha gerçekçi bir şekilde gösterilmişti. o kadar başarılı ünlü oyuncunun teknesi de olurdu villası da uşağı da. ancak hepsinin aynı bölümde kaybedilmesi ne kadar gerçekçi geldi.
yine de çok güzel çok eğlenceli gidiyor dizi. önceden cumartesi sabahı kahvaltımın vazgeçilmeziydi, şimdi de perşembe sabah dersi bittikten sonra gelip bununla kahvaltı yapmayı bekliyorum. ellerine sağlık.
Türkiye'de hiç yapılmamış projeleri eflatun film yapmaya devam ediyor. Çok iyi tutmuş ve herkesin gönlünde taht kurmuş Leyla ile Mecnun ile devam edilebilir iken diziyi efsane olarak anılmasını sağlayıp yeni bir diziye atılmak ve bunu yaparken korkmadan, reyting kaygısı gütmeden gerçekleştirmek başlı başlına bir iştir. Ekip Türkiye'de olmamış, yapılmamış bir şeyi yapıyor o da ; istekdileri gibi takılmak, dizi çekmek, film çekmek, eğlenmek. Onların amacı reyting ve para değil sadece eğlenmek. Onlar eğlenince bize de eğlenmek ve alkışlamak düşüyor. Hoşgeldin Mecnun, iskender Baba, Erdal Bakkal, Yavuz ve yüreği güzel insan ismail abimm.
her yeni bölümde gelmiş geçmiş en iyi dizi olduğunu düşünmeme sebep olan dizi.
kurgusu, müzikleri, oyuncular, mekanlar her şeyiyle tek kelime: şaheser!
