banane senin oğlundan, oğlunun sevgilisinden? banane? bunları bana neden anlatıyorsun hoca?
senden ders aldığım için çok pişmanım.
geçen hafta 1 saat ders yapacaz dedin, iki buçuk saat sürdü. çünkü bir buçuk saat boyunca hep konuştun be adam! dersle alakası olmayan şeyler anlattın hep! gözlerimin içine baka baka anlatıyorsun bir de, mecburen dinlemek zorunda kalıyorum seni.
tamam anladık müzisyensin, piyasada isim bile yapmışsın ama neden bu kadar çok övüyorsun kendini? sürekli kendinden ve işlerinden bahsediyorsun. en son oğlundan ve sevgilisinden de bahsedince dayanamadım "hocam derse devam etsek artık?" diyiverdim. sanki hocama karşı bir saygısızlık yapmışım gibi hissettim, bozuldun falan böyle, seni ciddiye almadığımı sandın.
evet haklısın, ciddiye almıyorum artık seni hocaaa.
bir albüm çıkarmaya hazırlanıyormuş, öyle bir albümmüş ki dünya müziği tamamen değişecekmiş. türk müziği de değil, dünya müziği!!!
daha neler neler anlatıyordu da unuttum çoğunu, bir kulağımdan girip ötekinden çıktı.
uleenn 6 yaşını bitirmemiş daha beş buçuk yaşındaki çocuğa nasıl davranılması gerektiğini bilmiyorsun ama öğretmenim diye derse giriyorsun.
senin ayüzünden hep vasat öğrenci olarak kaldım okul hayatım boyunca.
öğretmenlik mesleğini hakkıyla yapamayamacağını bilenler buyursun defolsun gitsin. sonra çocuk hayatı boyunca taze beyniyle yanlış öğrenilmiş davranış ve bilgilerle bocalayıp duruyor.
o kadar cahildin ki, eğer biraz bilgili biraz saygılı olsaydın beni ortaya attığım fikir için dövmez, zaten o bulundu, adı da mikrodalga fırın koyuldu derdin.
o kadar cahildin ki, yaşadığım şeyin hiperaktivite olduğundan haberin bile yoktu, farklı şekillerde sıfatımı tamlamıştın.
o kadar maldın ki, einstein'a bile ilkokulda gerizekalı yakıştırması yapan ilkokul hocasından bile daha maldın.
o kadar öküzdün ki, ben sorduğun problemleri daha sen soruyu tamamlamadan kafadan cevaplayabilmeme rağmen beni döver, defterine yaz çözümü defterinde göreceğim derdin.
o kadar şerefsiz bir orospuydun ki, öğrencilerinin arasında maddi durumlarının iyi olup olmamasına göre ayrımcılık yapar, öğretmenler gününde sınıfın zengin çocuklarının sana aldığı pırlanta yüzüğü takıp onları kayırmaktan utanmazdın.
senin allah cezanı versin be! ne pis karıymışın! minicik velettim saçıma karışıyordun insafsız! bir de kestirmeyince kafama vuruyordunya inşallah kafama vurduğun elindeki koca yüzük götüne kaçar!
bir de sınıfta görüş olmaz diyip hepimiz maymundan geldik diye bağırman çok hoştu gerçekten. hala sana bela okuyorum. matematik problemini çözemediğimde kafama vurman ise acayip teşvik ediciydi.
matematiğim şu an 1 geliyor her sene! neden acep?
çocukluğumda kara bir lekesin!
hee unutmadan. şu aralar çok hastaymışsın hastahanede yatıyormuşsun.
okula başladığım ilk gün diğerlerinden farklı bir konumdaydım.gözlerim yaşlıydı ve arkadaşlarım olucak insanlara öğretmen masasından bakıyordum.saliha öğretmen bana o koltuğa oturmak için öğrencilik rütbemin yetmediğini anlatıyordu.ortaokul,lise,üniversite,mastır vs vs...
o günlerde bana çok şey öğreteceğinden şüpheliydim.elimi tuttun beni layık olduğum yere oturttun.günler geçti yeri geldi kafama vura vura 3 ile 5 i çarpmayı öğrettin,yeri geldi kızım dedin saçlarımı okşadın,yeri geldi kopya çektim yakaladın ama hep affettin sen beni.
mezun oluyorduk o gün.sen yanına çağırdın elime bir diploma verdin ve sıkı sıkıya sarıldın annem gibi.sıcaklığın hala yüreğimde saklı saliha öğretmenim.
ben büyüdüm koca kız oldum bir gün geldim yanına seni ziyarete baktım bir yüzüne.sonra kollarına aldın beni gerçek bir evladın gibi sarıldın bana dakikalarca ağladım,kaybettiklerim geldi o an aklıma,yanındayken değerini bilemediklerim ...ilk başladığım gün gibi seninle hayata yine ağladım küçük bir kız çocuğu gibi.dakikalarca hıçkıra hıçkıra...
kimse senin gibi olamadı,sen savaştın beni adam etmek için;diğerleriyse senden adam olmaz dedi her attığım adımda.çok özledim seni kimse değil senin gibi...
ve artık hep diyorum ki keşke daha çok vursaydın belki adam olurdum saliha öğretmenim.belki senin gibi olurdum,belki iyi bir insan olurdum.
