"Herkesi düşündüğün gibi bizi düşünmedin, o yüzden biz olamadık. Can dostum dediğin kişiyi sevdiğin kadar beni sevmedin" dediğin gün kendime geldim. Ama geç kaldım. Biz finali çoktan yapmışız haberimiz yokmuş.
Herkesin gölgesi altında kalmıştık. Aramızda ki sevgi bağının yavaş yavaş koptuğunu fark edememiştik bile...
Böyle yarım bıraktığına, yarınlara umutsuz baktırdığına, tüm hayallerimi bana enkaz yaptığına... Evet sana yazdım, sana yazamayacaklarımı buraya yazdım...
aldığın nefes kadar yoksuluz. inanmam "senin çok sevmiştim oysaki"lerine.
huzuru bulduğun belkilerin mi var senin? oysa ben göremiyorum, her yerim tutulur var ise belki...
yanlış anlamışım tufanını yine de yaramı derinleştiren bir mecâlim var.
sen var, ben var lâkin biz belirsiz bir an!
taş muhafızların yanan bakışları altında, seni saran mermerlerde bir silik ayak izi ve bir soluk dua fısıltısı bıraktım, minnet duyguları yüreğimi yakarken...
artık o mermerler kadar ölümsüzüm en azından, senin kadar olamasam da...
Ben kötü durumdayken seni telefonla arayıp yanımda olmanı istedim. Sen ne yaptın ? O çok sevdiğin dostlarını bırakıp yanıma gelmedin. Ne diyeyim ki. Dilerim aynı şeyi sende yaşamazsın.
ıskartaya çıkmış bir çağın çağdaşlarıyız. Bana çağımdan bak, Beni çağımla yargıla. Dediklerine gelince; düz olmayı dilerdim, tren rayı gibi düz, simetrik ve güzergahı belli. Minibüs hattı gibi olmayı ben istemedim. Öyle işte.
söylemek isteyeceğim çok şey var olabildiğince özet geçeceğim.
yitirdiğimiz şey keşke sadece sevgi olsaydı. ben görüyorum ki masumiyetimiz de kaybolmuş. yaşanmış ya da yaşanıldığı sanılmış iyi kötü o hatıraların hükmü zamanaşımı...
verilip tutulmayan, tutulamayan sözlerin yıkıcı etkisiydi belki sebep. belki incir çekirdeğinin hacmi kadar dert...
darağacında 'hiç küskün değilim, hiç bir dargınlığım yok' diyen mahkumun gönül ferahlığı var içimde sana karşı. yeter ki gitmekte de kalmakta da dürüst ol.
sen bir hayalet olmayı seçmiş olabilirsin, ama ben hayaletlere inanacak yaşı çoktan geçtim.
yoksa seni yazan kalem, silmeyi bilmez mi sanıyorsun?
birazcık kadersizsin adamım. ancak yılmak yok. küçüklüğünden beridir çektiğin şeylere uzun bir süre mızmızlandın. ama bak nasıl da güçlü ve dik bir adam oldun. hadi yine karizmatiksin köftehor.
sana üzülüyorum tabi bazen. en son ne zaman ağladığını net olarak hatırlayamaman, her şeyi içine atıp herkesi doyasıya güldürmen, ancak eve gidince tavanı seyretmen üzücü. ama meraklanma, alışırsın. geçer diyemeyeceğim. çok denedin. dünya senin alışabileceğin bir yer değil. anlaşabileceğin bir insana rastlamadın. o yüzden iyisi mi siktir et de kendini çocuklara ve hayvanlara ver. onlar ölürken sen nasıl yatağında rahat uyuyabilirsin ki?
hem bak bir yanlışlık olur da evlenirsen ne kadar iyi bir baba ve eş olabileceğini yine sen biliyorsun.
çünkü sen nasıl baba olunur ve olunmaz. ikisini de öğrendin. bolca düşündün, kitaplar okudun.
heee tabi layt erkek de olmadın.. girmediğin pis ortam da kalmadı. dayak atmayı da öğrendin, yemeyi de.
yine de bunlardan hiçbiri şu kalbindeki yaraya merhem olmadı. sen yalnızlığa o kadar alışmışsın ki. artık bir sevgiye bağlanmaktan korkuyorsun. çünkü onun da elbet bir gün gideceğine inanıyorsun. belki her zaman ya yarı yolda bırakıldın. ya da kimseyi suçlama. sevmeyi beceremiyorsun oğlum belki de. bu işler sana göre işler değil.
olsun. bu da sikinde değil artık. yine de bazen omzunda uyutacağın, sana bağlı bir kadın olsa demiyor değilsin. e insansın sonuçta. taştan değilsin ki. senin ben amına koyayım. adam olmazsın. kadınların bağlanamaycaklarını, daha iyisini bulduklarında gideceklerini, gidemeseler bile "aa bu daha iyiceymiş" diyeceklerini asla öğrenemedin..
Ben bu yazıyı o Bürkan isimli ingilizceci dombili paçoz karıya yazıyorum ... 10.sınıftaydım ve anadilim ingilizce olduğu için her bo*u bana sorup duruyordun. ilk başta yağcılıktan başlayan yapmacık manyak tavırlarının çekememezliğini yansıttığı ortadaydı.
Neyse olaya geliyorum dhdgdgd
Herkese bayramlar ve geleneklerle ilgili ödev dağıttın 8 kişilik sınıfa ve bana sünnet ödevi verdin amk
Hem de ben size öğretmenim sınıftaki erkek öğrencilere baby shower sunumu yerine sünneti , bana da bir kız olarak baby shower ı verin lütfen utanırım dememe rağmen inatla sunum olsun en büyüğünden ve netinden görseller koy deyip ayrıntılı şekilde anlatmamı istedin ... en terbiyeli şekilde anlattım ve görsellere maşallah oğluma yazan nazar boncuklu kurabiye ve sünnet kostumu koyacağıma keşke oğlunuzun eski facebook undaki zırlayan sünnet çocuğu fotoğraflarını koyup sunsaydım okula... manyak karı o sünnet çubuğunu al ... anladın sen orayı kunduz suratlı dümbük
Yazıyorum yerine ulaşmayacığını bilerek belkide en içten duygularımı ifade etmek istiyorum sana dönmeyeceğini bilerek eskisi gibi olmak hayalden uzak olabilir şu an bize yeni başlangıç çokta gereksiz dönüp bakınca yaşanan kırgınlıklara geçmiyor ki hatırımdan söylenen sözler anılar varya işte nereye soksan dindirmiyor acılarımı hani bir günde seni düşünmeden geçse diyorum lakin yastığa başımı koysam yinede seni düşünüyorum umutsuzca gönlüme söz geçmiyor kalbimdeki boşluk hiç dolmuyor dolmayacak yerine geçemez hiç kimse gerçi tek biz kalsak dünyada yinede oluru yok ya işte benimkide kendimce mutlu olmaya çalışmaktan başka biryere gidememek gittin ya öldüm belki şu an küllerimden doğuyorum sonuçta hayat devam ediyor sen mutlu ol bana yeter sevdiğini alamadıysan aldığını seveceksin demişler ya işte nasip son sözlerimde sana değil o her bakıştığında parlayan gözlerinde yansıyan simaya sevdiğim kadının sevdiği adam ona çok iyi bak olur mu? ...
Kalbinizi açtığınız insanlara dikkat edin! Arkadaş, dost, sevgili farketmiyor. Özünde sevgi eksikliği olan ve kendi mutsuzluğunu bastıran insanlar aşağılık kompleksi olarak çıkıyor karşımıza..
Seni gözümde olabildiğince büyüttüğüm için, yokken var sandığım için, kırılırken önemi yok gibi davrandığım için kendimden özür dilerim... Hiçsin ve bu ah'la bir ömür mutluymuş gibi davranıp mutsuz göz kapayacaksın. Bir yerlerde gözün dalarsa yarım bıraktığın beni hatırla. Bin vefayı bir vedaya çok gördüğün beni hatırla. Unutama, en mutlu anında günahın yapışsın yakana!
Ömrümün sonuna kadar arkadaş olacağımıza inandığım kadına;
bugün 5 yıl süren arkadaşlığımızı bitirdik.
bana bir gün arkadaşın mı yoksa sevgilin mi deseler gözümü kırpmadan seni seçerdim.
halbuki ben sana bu seçeneği sunmadığım halde bir erkek uğruna, arkadaşın ve sevgilini ayıramadığın ve dengede tutamadığın için bitirdik.
bu kadar zaman hep arkadaş kalacağımız yalanına inandırdığın için teşekkür ederim.
bu yazıyı sana yazdım çünkü yıllar sonra neden arkadaşlığımız bitti diye unutursam hatırlamak istediğim için yazdım.
gün oldu ağladık, gün oldu güldük çok ağladık ve çok güldük.
hayatımı anlattım, kendimi anlattım neyim varsa sana anlattım, aynı anneden olmayan kardeş gibiydik ya da ben öyle sandım.
sevgi konusunda hep safım ya yine öyle sandım.
sonra ben de sevdim belki aşık olmadım ama sevdim hayatıma giren çıkanlarım oldu, yaralandım. herkes gitti ama sen dedin hep dedin.
herkes gider ben kalırım.
sana dair en acısı da diğerleri gibi olmandı. önce ömrüm boyunca yanımda kalacağına inandırıp sonra arkadaşlığımızı 5 günlük bir adama tercih ettin.
şimdi sana hayatında başarılar diliyorum. umarım çok sevilirsin ve mutlu olursun bilirsin ben alışkınım yalnızlığa ama sen değilsin yaralanma.
yine bir ayrılık vakti gözyaşlarımla kurduğum kardeşliği yanarak bitiriyorum.
buraya bu şarkıyı bırakıyorum dinledikçe baş başa verip ağladığımız gecelerimize gelsin. kendine iyi bak
Bugün tam 5. senemiz olabilirdi, sen değer bilen biri olabilseydin eğer. Çok şey yazabilirdim hakkında ama sandığım kişide değilsin artık ve gerek de yok uzatmaya. Bir insan anılarından nasıl nefret edermiş ben bunu sende gördüm. Sana rağmen kimse senin gibi olamadı hayatımda...
Ara sıra aklıma geliyorsun. Bazen özlüyorum bazen kızıyorum. Genellikle öfkeliyim sana. Belki Birgün karşıma çıkarsan (ki bu artık çok ama imkansız. Rüyamda belki)sana olan nefretimi dinmeyeceğini bilmeni isterim.
Düşünüyorum öylesine boşboş. Neler yaşadık yaççta buralara kadar geldik. Zihnimde bitmek bilmeyen flashback şimşeklerinden bir sonuç çıkaramıyorum.
Arada bir Kendime soruyorum. Pişman mıyım olanlardan diye.
Asla pişman değilim hala pişman değilim Ben hala o ilk tanıdığım seni arıyorum. Özlüyorum...
koca koca yılları beraber devirdik. kendime bile itiraf edemediğim duygularımı, saçmalıklarımı, hatalarımı, hayallerimi seninle paylaştım. sen de benimle çok zor olan hayatının yükünü hafifletmeye çalıştın. ne zaman sıkışsam yaslanacağım bir omuzdun. sonra bir gün büyü bozuldu. araya kırgınlıklar girdi. o kadar derindi ki kırgınlığımız kimse birbirine bir adım atmadı. bil ki bende ki yerin hep aynı kalacak. seni çok özledim. keşke bunları buraya değil de sana yazabilsem. keşke.
