tanım: çalışanlarının patronlarına dilek, şikayet, sitem ve teşekkürlerini iletmek amacıyla yazılmış yazılarını ifade şekli.
sevgili patroncum,
bugün '19 mayıs' yani resmi tatil, her resmi tatilde olduğu gibi biz yine çalışıyoruz. dün odandayken gelen telefonda bunla övündüğünü duydum beni iyice sinir ettin, "ben başka şirketlere benzemem, biz çalışırız" dedin. sen daha yatağındasın ben sana şu an şirketin durumunu aktarayım. az önce üretime indim tavla atıyorlar, muhasebeci yeni geldi kahvaltı yapıyor, bekçiyi uyurken gördüm en son, ben sözlükte takılıyorum, geride kalanlarından çalıştığını düşünmüyorum. boşu boşuna getirdin yine bizi buraya, herkes tatil ne telefon çalar, ne giden gelen olur. bir de kendini kandırıyosun çalışıyoruz diye. gerçi sen hep kandırırsın kendini. kurumsalız deyince inan ağzımla gülmüyorum.
6. ay geldi yine triplere başladın, yok kriz, yok zor günler, zam vermemek için ne taklalar. yılbaşı tamam dedik, olur dedik, ses etmedik ama ben sana söyleyeyim bu sefer olmaz millet zaten bıkmış iyice bıktırma.
ya son bir eleştirim daha var. dün saydım odamın önünden 12 defa yüzünü yıkamak için geçtin, sen nasıl bir pintisin, var yemezsin, 34 derece olmuş, hala klimaları yaktırmıyorsun. bir de çevreci havalarına giriyorsun, atıkları oraya buraya bırakırken çevre zerre umrunda değil. hep bana hep banasın.
neyse patroncum öperim, saygılar, sevgiler..
edit: sanırım patron sözlükte takılıyor bugün itibariyle klimalar açıldı, oh püfür püfür.
seninle çalışmaktan büyük bir mutluluk ve onur duyuyorum. seninle çalışma ayrıcalığına sahip olmak büyük zevk.
lakin, senin yönetim kurulu'nda çalıştığın adamlara biraz daha dikkat etmem gerekmez mi? senin gibi bir adam sinir hastası, kaprisli bir finans müdürü ile nasıl ortak bir iletişim alanına sahip olabilir? kadın manyak, üstelik doktor raporlu... senden daha pimpirikli... nasıl konuşacağını, nasıl hitap edeceğini bile bilmiyor, üstelik burhan bey'in kadın versiyonu...
sevgili patroncuğum, bir çare bul; ya bu kadını uzak tut benden,-ki bu imkansız- ya da evlendir birşeyler yap!
sakinleşsin.
üstelik insan kaynakları'nda çalışan şu gerizekalı kıza da söyle lütfen; sırf benden önce işe girdi diye bilmişlik taslamasın, hatasını bulduğumda diklenmesin, onun bilmeyip benim bildiğim konularda "neden bana söylemiyorsun?" diye şişmesin, lakin aklı yetse bana bırakmazlardı, farkında olsun, akıllı olsun!
e sen de bunları gör bi zahmet...
yoksa kendisini plazadan aşağıda atacağım bir gün...
sevgili patroncuğum 'bak hala sevgi kelimesini kullanıyorum' maaşımı ver, Zam yaptım dedin eyvallah ama paramı ver, zamsız olsun yinede olsun. Param bitti ulan.
kriz var diyipte paramızı geç veren değil hiç vermeyen patronuma,
saygıdeğer patronum. sayenizde bu işyerinde bir çok şey öğrendim.her türlü işin üstesinden gelinse de memnun kalmamayı, işini güzel yapan personele para vermeyip daha çok çalıştırmayı, istifa eden personelin yerine eleman almayıp geride kalanlara onun işini vermeyi,işleri o kadar karıştırmana rağmen her türlü karışıklığa çözüm bulmayı, gerizekalı insanları işin başına geçirip personelin 5 katı maaş vermeyi, birde hırslı olup çok para demeyi.
Şimdiiiiii;
hırslı olup çok para kazanmayı öğrendim ki haftasonu da çalışıp bol para kazandım ve şirketini satın aldım. gerizekalı dediğin çaycı yüksek okul mezunu olduğu için onun finans müdürü yaptım. karıştırdığın işleri çözmek için her gün azarladığın asistanını genel müdür yaptım. seni de çaycı olarak işe aldım ki şirkete olan borcunu ödeyebilesin.hemen ödemen imkansız olduğu için istifa etmen imkansız. tüm mülkiyetinin üzerinde haciz olduğu için elin mahkum işinide gayet güzel yapacaksın. eğer memnun kalmazsam işte o zaman *u yedin.
canım patronlarım...
genel olarak bir sıkıntım yok sizden biliyorsunuz; hatta hiç sıkıntım yok ki, bu bile yer yer beni geriyor. niye acaba sorun yaşamıyoruz diyorum. çok mu çalışıp ezdiriyorum kendimi ya da yalaka mıyım ve yahut çok mu saf görünüyorum diye milyon tane sorunsal yaratıyorum kendime.
her şey bir yana, biz bodrum katta çalışıyoruz, biliyorsunuz. sevgili cünyır patron istediği için köpek aldınız, evet çok sevimliydi, bakılamadı şantiyeye yolladık. sonra balıklar, kaplumbağalar alındı. hepsini de bir bir hakkın rahmentine kavuştu. işin ilginç yanı üst katta değil genelde bunlar bodrum katta duruyorlar. yani bizle aynı katta. bir gönderme var mı diye artık iyice gıcık olduk.*
veeee...en son şu kedi.
şimdi içerde uyuyor, sesi çıkmıyor ama uyanınca, onu sıra ile oyalıyacaz diye canımız çıkıyor lann!!
ehemm .... şey birden kendimi kaybettim 'lan' dedim,sanırım.
neyse, ne diyodum.
kedi. çok sevimli ama çok yaramaz, kokuyor ve çok miyavlıyor. şimdi duyduk ki çiftliğe götürecekmişsiniz. lüften...
bak lütfen diyorum. bir daha ofise hayvan almayın. alırsanızda cünyır patrona emanet edin. onun için alınmış bir şeye niye bu adar umursuz onuda anlamıyoruz zaten. o gidip alıyor, sonra bize kalıyor hayvanlarla uğraşmak.
bıktık lan!..
neyse...
sanırım derdimizi anlattık. bu da işe yaramazsa çalışanar olarak. taksimde kendimizi asfalta zincirleyip hakkınızda ileri geri konuşmak yolunu deneyeceğiz.
çelişiknot: biraz küfür mü etseydim ki, bu ne yahu ilkokul şikayeti gibi. bizde iyice koyun olduk haa!!
