bestesiz güfte, güftesiz bir beste nasıl yarımsa işte öyle yarımım. yavrusunu kaybetmiş bir anne feryadıyım içten içe. Tek sözünle sana olan duygularımı nefrete dönüştürürken, bir bakışınla nasıl âşık edebiliyordun kendine beni. sensiz doğan her güneş, sensiz batan her güneş terkedilmiş bir gemi gibi savuruyor beni her daim, ve sensizliğine demir atıryorum en koyusundan gecelerine. kendimi tarif edeyim sana artık güzelim: Ben koskoca bir senim, evet sadece koskoca bir senim, seni tanıdığım andan beri süregelen. seni görmediğim her gün işte o koskoca beni gömüyorum sensizliğin bataklığına anlıyormusun. sakın şemssiyeni açma bensizken yakınlarındaysam, bırak süzüleyim yanaklarından en mahremine sevdiğim. avuçlarını aç ve sevgimin berraklığına bak, duruluğuna bak. o suyu bir kaba koy ve bak, kendini göreceksin. dedim ya zaten, ben koskoca bir senim aslında.
