şunu bil ki senden hoşlanmıyorum. umursamıyormuş gibi davranıp aslında içinin içini yemesinden, aptal gururundan, ideallerinden, duvarlarından, kurallarından, korkularından, insanlara verdiğin değerden, her şeyi son ana kadar ertelemenden... ama diğer yandan da sen böyle olmasaydın ben şimdiki konumuma gelemezdim. sayende en azından gelecek kaygımız yok. sağolasın. geldik buralara kadar ama çok şey de kaçırdık. yani bilmiyorum belki sen yine umursamıyormuş gibi yapıyorsundur, ya da belki bu sefer gerçekten umursuyorsundur. benim içimde kalan çok şey var. zamanı geçen şeyler yani. mesela otuz yaşında kadının atlı karıncaya binmesi gibi. gerçi bu da senin aptal duvarlarından biri. kime neyse otuz yaşında kadının yaptığından! canları cehenneme! senle bir liste yapmışız. ileride yapılacaklar diye. ben yazmıyorum artık onu. çünkü hiçbir zaman planlar hayata uymuyor. yani sanki onları yazdığım an sonsuza kadar yapamayacaklarımın arasına girmiş gibi. o yüzden sildim o listeyi.
aslına bakarsan iyi ki varsın. burada sıkışıp kaldım. ruhum dapdaracık bir kutuya kondu kapanmayan tatil bavulları gibi 200 kiloluk biri üzerine oturuyor, bastırıyor da bastırıyor. sana kızıyorum çünkü sadece senden tepki alabiliyorum. en kötü tepki bile tepkisizlikten iyi. yani duvara konuşuyorum ben sürekli. dinliyorlar, anlıyorlar ama göz göre göre kafalarını çevirip televizyon izlemeye devam ediyorlar. ulan biri bana tepki versin artık. bağırsın çağırsın isterse yeter ki bi tepki versin. bu yaptığın yanlış! desin. lan bi kendine gel heyyyyy!! desin. ama cidden bizden kaynaklı değil bu. yani etrafında sürekli şikayet edip hiçbir şey yapmayan insanlar sarmış düşün. senin bir beynin olduğunu reddeden insanlar. senin adına karar veren insanlar. kendimi truman show da gibi hissediyorum. sanki her şey oyunmuş gibi. bunalmakta haklısın yani. ama az kaldı. sabret. sonra hiç yıkılmayacaksın. belki de bu yüzden korkutuyoruz diğer insanları kim bilir? kontrol edemeyecekleri için, her zaman "ya o kesin böyle yapar" diyemeden "acaba yapar mı?" demek zor geliyordur. bu yüzden mi bu kadar yalnız kaldık? bu yüzden mi ben seninle yani kendi kendime konuşuyorum şu an?
her zaman yaptığın gibi yap hiç bir şeyi siklememeye devam et ve hala yüzünden düşürmediğin karşına çıkan bütün olumsuzluklara rağmen o gülümsemeni bozma.
Kimseyi kaybetmekten korkmadığın zaman güçleneceksin senin peşinden gelecekler aslında bunu bir türlü öğrenemedin.
En basit insanda bile kendini yiyip bitiriyorsun bütün iyilikleri ona sunacaksın diye sonra mı ne oluyor senin iyiliğini isteyen seven insanı bile kendinden soğutuyorsun kendini aciz ve kötü bir hale sokuyorsun bu dünya bu devirde iyilik yapanın değil tüketenin dönemi kimse senin iyiliğini güzelliğini görmüyor yaptığın önüne serdiklerini görmüyor kimse de görmeyecek kendini geri çekmeyi kendini düşünmeyi hele onun hayatını önemsememeyi öğrenmelisin çok az kaldı gidecek gibi senden zaten oda dayanamayıp ne o senle hep kalacağını düşünüyordun demi yaptıklarınla onu bıktırdın işte kendinden sen onu alttan aldıkça onun hayatının getiririlerini düşündükçe altında daha çok ezildin demi oda diğerleri de aynı işte aynı hepsi sen iyilik ettiğinde iyisin ve yanındalar bir delirdiğinde tahammül edemezler çekemezler sen onların her şeyinde yanındayken onlar senin bi kötü anında hem de onların yarattıkları yüzünden bir kötü anında yanında bin bir kötü laf söyliyerek yanında olduğunda onlara karşı kendini borçlu hissedersin. Yapma bunu kendine güpgüçlü ve sadece kendini düşünen ol kendin ol eğer o seni seviyorsa o gelsin bunu bile yazarken ya gelmezse diyorsun gelmezse gelmesin o sana senin ona verdiğin kadar kıymet veriyor mu seni kendinin önüne koyuyor mu koymuyor sen niye onu koyuyorsun koyma yapma en değerli kendin ol potansiyelini keşfet bir tane daha sen yok ama senin hayatında ondan bir sürü olabilir eğer sadece onu istiyorsan da bırak güçlü haline gelsin emi onun altında boyun eğme gücünü bu geceden itibaren göster ona.
insan kulağında dünyanın en güzel sesiyle uyuduğu zaman kabus görmesi imkansız bence, bu yüzden uyumadan önce duyduğum son ses rüyaların girişinde çalan melodi gibi, zaman zaman da şiir gibi olmalı. bu yüzden kendisi gelmese de sesini bırakan güzel bir adamı seviyorum işte.
içindeki küçük prensi öldür artık büyüdün.bu kadar realist bir insan olmaya çalışırken bu kadar çok hayal kurma çaban karmakarışık bir insan olmana neden oluyor . insanlar güvenilir değil,sen de değilsin.ama anın coşkusu ile karar alıp sonra pişman olma artık bu kaçıncı.çünkü insanların sana davranış şekline sen sebep oluyorsun.
bugünlerde çok çalışıyorsun, kendini bu kadar yormana üzülüyorum.
işin garibi bu kadar çalışmaktan şikayet de etmiyorsun, seviyorsun çünkü işini. canımsın, gittiğin yol çok güzel bir yol bunu biliyorsun sen de. çok değil kısa bir zaman sonra yapacaklarına kendin de inanamayacaksın. böyle motive çalışmaya devam et, seviyorum seni.
bu kadar işin arasında karşına çıkan güzelliği de görmezden gelmedin, aferin sana. kariyer de yaparsın aşkını da yaşarsın bu arada sigara ve kahve bile içebilirsin.
her şey başladığı gibi güzel giderse inan bana çok mutlu olacaksın, dünya bundan sonra seni mutlu etmek için dönecek hatta.
şanslısın, kıymetini bil. kaybetmekten korkmadan yaşadıkça kaybetmeyeceksin. bir elinde başarı bir elinde mutluluk anahtarı olan seçilmiş bir insansın, ikisi de senin onlara iyi bak.
şu son 1 aydır kendime çok yüklendim değil mi? kırılan bir kalp ve hasar gören bir gurur. neresinden tutsam dağılıyorum. bu süre içinde bekledim; sevdiğim adam her şeyi düzeltir diye bekledim. düzeltilmeyecek bir şey değildi, sıcağı sıcağına bir çift tatlı sözle düzelirdi, beni en inanılmazlara bile inandırabilirdi ama belli ki işin içinde başka şeyler var, düzeltmiyor. gittikçe uzaklaşıyoruz. içimde bir zehir var. her gün dozu artan bir şekilde yüreğime veriyorum. birinin acı çekmesine izleyici kalmak bu kadar kolay mı? açıkçası ben bunu yapamazdım, hiçbir zaman da yapmadım. o acı çekerken ben hep yara sardım, hep kırık dökük parçaları yapıştırdım onardım. hesap kitap yapmadım. bu da ödülüm oldu...
Beklemediğin şeylerin beklemediğin anda gerçekleşmesi gibi beklemediğin anda da bozuluveriyor. Her mutsuzluğun sonunda bir mutluluk varsa her mutluluğun sonunda da mutsuzluk var. Hayat bu, iyi ve kötü, güzel ve çirkin bir arada. Bize düşen tek şey ise buna alışmak. Hangimiz alışamadık ki çılgınlar gibi? (bkz: hangimiz sevmedik)
Evet canım kendim, yine yalnız yine başbaşa kaldık değil mi? Malesef ki senden başka kimseyi sevemiyorum. Senin bu gururun yüzünden hep sevdiğim insanlardan uzaklaşıyorum. Evet senden taviz vermiyorum senin yüzünden başkasıyla mutlu olamıyorum. Sevdiğim adamı da arkamızda bıraktık umarım mutlusundur. Çünkü bu hayatta ben senin mutluluğun için varım senden başka kimseyi sevemiyorum haklısın. Acı çekiyorum beni hemen toparlaman lazım çünkü gerçekten iliklerime kadar hissediyorum acıyı... Ve sen sevdiğim adam seni kendimden daha çok sevemediğim için özür dilerim...
bak birader. bunca zaman istediğin insanı buldun. şimdi ufak tefek şeylerden üzüyosun ayıp oluyor. tamam seninde haklı nedenlerin olabilir. bırak hep onun dediği olsun ne olacak? sizin için söylüyor söylediğini, istiyor istediğini.. nedir sıkıntın? bi' sakin ol. başkalarına olan sinirini atma içine, başkalarına boşalt. sonra kıza patlıyorsun. o senin nimetin. değerlin. böyle mi davranacaktın? neyse.. *
