Bir süredir düşünüyorum, daha önce satırlarca şeyler doldurup, sövüp, sayıp, övüp, binbir türlü egoistlik karalayıp şu an bu kadar boş olmak da ayrı bir tuhaf.
Bir insanın nasıl kendine söyleyeceği bir şey kalmaz?
Çok mutluyum lan. Mutlu oldukça gerizekalı olmaya doğru yol alıyorum sanki.
Sabahın köründe bir sinir patlaması yaşadım.
Ama bu sefer neye patladım bilmiyorum.
Yataktan, lanet, mendebur ve hınzır hınzır mırıldanan bir başağrısı ile uyanmak nedir yaaa!
Ev ahalisi de hasta! Herkes öksürüp, tıksırıp, sümkürüyor!
Kalk kız!
Giy montunu, tak çantanı, at kendini dışarı, bi kahve içersem iyi gelecek hissediyorum.
Eeee hadiiii!
elini attığın işleri bitiremeden başka iş peşinde koşmaktan yorulmadın.üç kuruşun hesabını "olsun,zaman geçirdik işte" şeklinde vermeyi mantıklı düşünce kabul ettin.çıkarın yoksa erindin,varsa koştur koştur gittin.dönüp bakmak istersin şimdi geriye,yolun neresindesin.evet,pek bi yere varamamış görünüyorsun,sadece zaman geçirdin.ufak tefekle oyalanırken büyük resmi ıskaladın.hala daha birilerinin yaşanmışlıklarına bakınıp kendine yeni hatıra paragrafları üretsen ne olacak.ansiklopediden vazgeçip şiir kitabına gömüldün.şöyle kafa dinlemelik,tozdan,isten,lekeden uzak bi yer buldun.ama biriktiremiyosun küfende yeni şeyler.eskileri gözden geçirip hayıflan dur.
kendine bunu yapmaya hakkın yok içinden geldiği gibi yaşa biraz, olacak olan olsun gidecek olan gitsin biraz raad ol ya, artık insanların ne düşüneceği değil senin yaptığından ne kadar memnun olup olmadığın önemli.
Sahip olduğun iyi potansiyeli gençliğin verdiği şımarıklık ve bunu takip eden yanlış kararlar ile bok etmeyi başardın tebrikler 30unda dibe vurdun bakalım gelecek ne gösterecek.
Bak sana güzel bir yapılacaklar listesi yazıyorum, bunları mutlaka uygula.
Bir karar vermeden önce kimseye o karar hakkında bir şey sorma. Git Google'a yaz, ordan öğren ne öğreneceksen, gerizekalı mısın oğlum sen? Milletin ağzına laf veriyorsun?
Bir işe girişeceksen o iş bitmeden kimseye bir şey deme.
Gerekirse yalan söyle.
Kendini asla zayıf gösterme. insanlar yeter ki bi zayıflığı görsün hemen orana vurmaya başlarlar.
Girdiğin ortamda sivrilme, standart guy ol ve sohbeti dinle ama sohbete katılma, katılacaksan bile fazla derine girme ve bir sohbette asla ama asla kendin ve yaptıkların hakkında konuşma. Kime ne ya senin ne yaptığından?
Kimseye planlarından bahsetme. Planlar uygulamak içindir, bahsetmek için değil ya uygularsın ya da lafta kalır. Git ve planlarını uygula.
Kendini her açıdan geliştir. Eleştiriye açık ol.
Ve artık aldığın kararların arkasında dur, karar değiştirip veya bir şeylere başlayıp sonrasında bırakma.
Lütfen bırakma.
Kendine çok fazla kısıtlama getiriyorsun bırak artık milletin ne dediğini sen kendin ol ve değerlerinin farkına var. Kimse senden üstün değil senin kafanda ki bir büyütme ritüeli bu. Bırak su aksın yolunu bulsun.
düşünmemeyi çalışmayı düşünüyorum. düşünmemeyi çalışmayı düşünüyorum. illaki bir şeyleri düşünüyorum. kendimden de bazen nefret ediyorum. nefretlerin en büyüğü insanların kendine olan nefretiymiş. belki de intihar edenlerin sebebi budur, anlıyorum.
Spor yap diyet yap işine odaklan. Bu üçü zaten seni yeterince oyalar. Stalk için bile olsa bakma ne yaptığına. Merhametini iyiliğini sevdiğini düşündüğün insanın güzel yüzü dışında sahip olduğu bir şey yok. Her şey senin yakıştırman. Her şey çok güzel olacak.
hiç aklına gelmezdi değil mi? hiç böyle olacağını düşünmemiştin değil mi?
soğuk kış günleri üşüyen ellerini onun kabanın cebinde ısıtırken, onun direksiyon başında olduğu bir arabada kendini güvende hissederken o güzel duyguların yerini bugünkü duyguların alacağını bilemezdin elbette...
senin gerçek sandığın her şeyin iyi kurgulanmış bir oyun olduğunu, her şeyin yalan dolandan ibaret olduğunu aradan yıllar geçtikten sonra anlayabildin...kaybettiğin onca yılı kim telafi edecek, zararlarını kim karşılayacak, öfken nasıl dinecek? ona karşı belirgin bir hal alan nefret duygun daha büyüyecek mi? bilinmez onca soru ve sen...ilahi bir adalet var ve hiçbir kötülük cezasız kalmayacak...gözyaşları içinde geceleri el açıp yakarışların elbet günün birinde doğru adresi bulacak...bir gün için soğuyacak...
uzun zamandan beri içimde kopan fırtınalar, dün ondan kalan her şeyi yerle bir etti...birini çok sevmek ve ona verdiğin sevgi, yaptığın fedakarlıklar ve iyilikler silsilesi karşılığında onun sana hayatında görmediğin kadar büyük bir kötülük ve nankörlük yapması, acımasız ve vicdansız davranması sonucunda her şey toz duman oluyor...dün akşam doktor muayehanesinden çıktığımda hasta olmama ve o doktora gitmeme sebep olan kişiye karşı derin bir nefret hissim baskın çıktı...şimdiye kadar hep baskıladığım bu duygu sonunda tüm anılarımı silip süpürdü...
anladım ki birini sevmek onun da seni sevmesi anlamına gelmiyor.
anladım ki onun seni sevdiğini söylemesi gerçekten sevdiği anlamına gelmiyor.
anladım ki tüm iyi niyetin, sevgin onun amaçlarına ulaşması için kullanılıyor.
anladım ki onun sebep olduğu bir hastalığın oluyor ve o sana sırtını dönecek kadar nankör olabiliyor.
anladım ki gönülden veren, en fazla zarara uğrayan taraf oluyor.
anladım ki vicdan herkeste bulunmuyor, onlara verdiğin her şey israf oluyor...
ben geç de olsa doğru şeyi yaptığımı, doğru karar verdiğimi düşünüyorum. benim hayatımla oynayacak kadar acımasız olan kimseleri hayat çemberimin dışına aldım...
yıllarca duyduğum sevgiyi ve onun iyiliğine yaptığım her şeyi ona haram ettim...
kendisini de beni bu duruma getirebildiği için tebrik ettim. çünkü kolay değil birinin sevgisini nefrete dönüştürecek şeyler yapmak.
artık istediği hayatı, istediği kimselerle yaşayabilir. sonunda layık olduğu şeyi bulacağına da en ufak şüphem yok...
hayatın değişmez formülü = eden bulur.
