insanları tanımaya çalışmadan önce kendini tanımayı dene. Tabi sen her zamanki gibi yüksekte uçup öne atlayacaksın. Hayalleri bazen bırakmalısın. Hayatını anlamını bil. Kendini sevdiğini biliyorum. Kendine güven. Zaten güvenilecek bir tipsin. Özgüven patlaması...;)
40 yılın başında 12 de uyuyup 7 de uyanmıştım. nerdeyse her gün uyuduğum saatte uyanmış, uykumu almış, dinç ve huzurlu biçimde kendime kahvaltı hazırladım. kahvaltı yaparken yarım kalan filme devam ediyordum. kahvaltı o kadar iyi gelmişti ki çaya doyamadım. bir daha doldurdum aralıksız. filmin en sürükleyici bölümünde sigaramı da ateşledim. derken elektrikler kesildi. dut ağacı gibi kalakaldım. karanlıkta oturuyorum. bütün keyfim kaçtı. al işte erken kalktığım bir sabah. kısmetsizliğin böylesi.
yapma artık. Yapma, yeter. Bu kez de yaparsan bu üç olacak. Üçte üç. Sonra belki dördüncüde de aynısı olcak. Hayal kurmak çok kolay, biliyorum. Çok şey yapmak istediğini de biliyorum. Ama odaklanman gereken tek şey şu an önündeki büyük sınav. Neden çalışmadığını da biliyorum. 9 ay kaldı ve bi nane yemedin. Millet kaç kez okudu dönem 4'ün sonundan beri. Şimdi başlasan kıçını Yırtsan bile hayal ettiğin yerlere yaklaşamayacağını bilecek kadar zekisin. Filmler izlemek, oyunlar oynamak kolay geliyor, bu stresten kaçmak. Baş etmek yerine görmezden gelmek. Savaşmak yerine kenarda oturup gökyüzünü izlemek. Eğer ki ilk kez "çalışmalıyım" dediğinde çalışmaya başlasaydın bir Şansın olabilirdi. Aldığın eğitimin ne kadar iyi olduğunun farkındasın aslında. Klinik yaklaşımının da aynı şekilde. Şu ana kadar fakültede hocalardan aldığın tüm geribildirimlerin ne kadar iyi olduğunun da farkındasın. Hastalarla ilişkin, üstlerinle ilişkin, genel olarak yaklaşımın ve tanı koyma becerin gayet süper. Ama bu tus döneminin sonunda insanlar bilgilerinin üstüne fakültede öğrendiklerinden farklı abuk subuk detaylar katmış olcak. Sen? Sen napcaksın? Bilmiyorum demek ağır gelmeyecek mi? Şu an öğrencisin. Fakat sadece 5 ay kaldı, farkında mısın? 5 ay sonra artık öğrenci olmayacaksın. Ve ülkenin hali malum. Zaten usmle yerine tus'a hazırlanarak c2 seviyesindeki ingilizce'ni hiçe sayıp tam bi gerizekalılık yapıyorsun, bi de tus'a hazırlanmayarak yaptığın şeyi anlatacak bir hakaret bile yok.
Oysa nasıl alışmıştın hatırlamıyor musun? Kahve, stres, çarpıntı ve mide ağrılarıyla sınavlara çalışır, öğrenmek için çalışır, bazen çalışmış olmak için çalışırdın. Nasıl da alışmıştın. 23.00 senin için uyku saati değildi, "oo iyi daha çalışırım" dediğin bi saatti. Salaklık yapıyosun.
Bir buçuk sene. Akranların tus'a çalışmaya başlayalı bir buçuk sene oldu. Senin izlemediğin film kalmadı. Ha, skyrim batağından kurtulduğun için tebrik ediyorum o ayrı. Ama onun dışında procrastination'ın allahını yaptın.
9 ay kaldı.
Evet, kazanamayacaksın ben de biliyorum.
Ama çalışacaksın.
Çünkü çalışmadığın bir buçuk yılın bedelini ödeyeceksin.
Çalışsan da çalışmasan da sıçıp batıracaksın biliyorum.
Ama çalışıp sıçıp batıracaksın.
Egona alman gereken darbe budur belki.
Şimdi program yapacaksın.
Hemen akabinde oturup çalışcaksın.
Yeter.
Ne bok vardı da moralini bozdun yine? Değiyor mu çevrendeki bu insanlara sence ? Ne güzel entry giriyordun onu bunu yazıyordun. Yine bir şey oldu yine göz Pınarların durmuyor. Sen toparlanmaktan bıktın insanlar senin kalbini tuz buz etmekten bıkmadı dimi ? inan gülmeyi unuttun be. Bir günün güzel geçse gülsen eğlensen beş gün ağlıyorsun. Bu kadar önemseme artık duygusal olma. Dışardan problemi yokmuş gibi görünüp için paramparça olmasın. Birgün de yastığa kafanı koyduğunda gözünden yaş akmasın şu yastığa. Hayat kısa nolur diren.
belki de elinde olmayan şeyler üzerine çok fazla düşündüğün için mutsuz oluyorsundur. biraz akışına bırakabilmeyi öğrenmek gerek. biliyorum belirsizlik canını sıkıyor ama kabullenmekten başka yol yok. dünyanın dümeninde oturan sen değilsin.
kontrol edebileceğin tek insan sensin.. kendinle uğraş..
Bianda çıktı karsima hersey bianda oldu...tanidigimda o kadar masum o kadariyi birisiydi ki ya evet bu benim evelenecegim kisi derdim buna hep inanirdim neyse ayni universiteye dusdüştük kazandik bana hep sen degisirsin diyodu benim degisecegime dusunuyordu oysaki kendisi degismisti artik eskisi gibi degildi hersey farkliydi benim icin herseyi yapan benim gozumun icine bakan adam gitmis yerine bambaska birisi gelmis hayatimin şokunu yasadim gelemedim kendime anlayamadim sonra mesaj atti iste severken ayrildim senden diye neyse tamam dedim zaten ailevi sorunlarda vardi anlayis gosterdim sabah bi baktim sacma sapan seyden kavga ediyo yine ayni cumleler kulanmaya baslicakkn hemen sorumu sordum beni cidden seviyomusun diye sordum ve bana sadece dedigi sey bilmiyorum yikildigim an ve unutamicagim an herkes zamanla degisiyomus onu cok iyi anladim.....
aslında keyfim yerinde ama yine de üzülecek bir şey buluyorum kendime. arkadaş nasıl bulmayım ki gecenin yarısına doğru vurmuşken ve çay bardağında rakım titrerken 2 dal sigaram kalmış. her zaman gece 01 e kadar açık olan bakkal bugün erkeden kapatmış, kapatacağı tutmuş. deli gibi yazma isteğim olan bir gecede sigarasızlık benim iştahımı kaçırır. ''2 3 dal varsa verin de ben size yarın paket alayım sayın sözlük yazarları'' gibi bir cümle doolanıyor aklımda ama faydasız. valla tek derdim bu değil 1 milyon derdim var ama sağlığımız yerinde çok şükür. ama 3 4 dal sigaram daha olsaydı o kadar kıyak olacaktı ki neyse.
yine ne oldu da bağladın pesimiste. yoruldun artık.kabul et.aradığını buralarda bulamayacaksın.keşke imkanın olsa da çekip gitsen. ama ne fayda. sen nereye gitsen kafanın içindekiler de seninle beraber geliyor. lütfen daha güçlü ol.
biliyorum bu aralar kafan dağınık biraz. üniversite mevzusui iş bulamıyor olman fln sıkıntı şeyler haklısın sıkıntılı olmakta. ama çok seyetme hallolur gider, şimdiye kadar nasıl hallolduysa bu vakitten sonra da hallolur gider, bu arada iş var mı iş?
sayfalarca yazmak istiyorsun, mesleki yayınlara makaleler göndermek, kendini sürekli geliştirmek, sürekli bilgi, sürekli kitap okuma isteği fazlaca ağır basmakta...
ve takıntılar takıntılar... bir gün bu takıntılar yüzünden can vereceksin nedense hep öyle hissediyorsun ama geçecek gibi duruyor, takma diyeceğim ama takacaksın... takıntı işte, can çıkıyor ama bazı şeyler hiç çıkmıyor maalesef..
oku oku kendini geliştir nereye kadar? yormadı mı bunlar seni.. kulağında "benim sonum dünden belli" sözleri neymiş sonu olan sen?
hastasın bu aralar o yüzden belki de, baş ağrısı başladı bu sabah. sızı şeklinde, ikindi vaktine doğru komple ağrıya çevirdi. sırtının ağrısı da cabası oldu. çok soğuk bakmıyorsun kendine yada bakasın gelmiyor. fazlaca salmışsın hayatı, hayat felsefene sokayım bu aralar senin. iyice azıttın ha..!
ha bu arada iyice su içmeyi azalttın farkında mısın? kesinlikle günde en az 2.5 litre su içileceğini bilmen gerek ve unutmaman gerek.
zaten kahvaltıyı, öğle yemeğini ve akşam yemeğini iyice saldın. eskisi kadar yemiyor içmiyorsun yada yediğin içtiğinden zevk almıyorsun. galiba sırf yaşamak için yiyip, içiyorsun. mantıklı değil mi bu yaptığın?
elbette bu aralar menopoza girmiş kadınlar gibi hissediyorsun değil mi kendini? çok sinirlisin hakim olamıyorsun yine kendine, yapılan işler hoşuna gitmiyor, insanların seni anlamadığını düşünüyorsun falan filan takma senden önemli değil.
evet hadi şimdi o önünde sabahtan beri duran browni kekini ye ve sonra da siktir git yat... ancak seni yatak paklar pis fenerli...
ayrıca fener demişken yaşadığın şehrin takıma çakması da bu haftayı çekilmez yaptı değil mi hadi itiraf et, et et çekinme feci geçirdiler. çok sinirlisin bu fenere farkındayım ama gene de kızamıyorsun küfür dahi edemiyorsun. fazla seviyorsun bu takımı.
neyse hadi rüya mı görürsün, başka bi cacık cacık şeyler mi görürsün bilmiyorum en iyisi hadi siktirol git yat...
kafada yaşananları yazıya dökmek ve sonra birilerinin onları alıp kafasına yerleştirmek ne kadar acınası bir şey değil mi?
umarım anlarsın ne demek istediğimi.. 112 acilde dursun elin canım.(mod size diyorum) *
daha önce de belirttiğim gibi hayatta karşılaşmak istediğim veya kendimle iletişime geçmek istediğim bir başka ben olmasın istemem. korkunç bir şey. seni sana senin ağzından anlatan sen varsın karşında.. ne diyeceğimi sanki bana karşımdan biri ben klavyeye dokunmadan yazıyormuş gibi okumaya çalıştığımda tabi spontane şekilde garipsiyorum..
evet.. ne olduğumuz belirsiz değil mi? binlerce soru işaretleri arasından bir kaçına ünlem bir kaçına virgül koyup devam ettik bir ömür.. toplumun bize uydurduğu kılıfın rengine yakın renkler takındık biraz sıra dışı olduğumuzu düşündüğümüzden ve insanların gerçekten bambaşka dünyalarda yaşadığını onların gözlerinin içine 1 santimden bakarken bile hissettiğimizden. aldattık aldatıldık kandırdık kandırıldık sevdik sevildik ve belki de bazı insanların hayatında besleyeceği en büyük nefreti körükledik. ama bir insanın başka bir gözle başka bir dünya ile aynı şeye bakıyor olma ihtimali şaşkınlık uyandırıyordu kimse farkında değildi bunun.. neyiz biz neredeyiz bir rüya mı nasıl bir dünya ya.. kaç tane insan bizim yaptığımız gibi yanında oturan kardeşinin gözünün içine bakıp acaba ne görüyor dedi.. halbuki sadece söyledikleri beyinde kodladıkları bilgiler.. nasıl oluyor işte arkadaş.. nasıl.. nasıl yargılıyor nasıl işlemlerden geçiyor ne biçim bir dünya o halı ona neler anımsatıyor kim bilir... bu kadar soru işaretlerinin hangisine cevap bulacaksın sorusuna cevap arıyoruz.. deliyiz he ikimiz de çılgınlar gibi sevişiriz seninle heeeyytt.. kesin birimiz kadınız he.. nasılız acaba hangi renk ten rengine sahip olurdu ki.. hangimiz kadın olurduk hakikaten? yani aynı kişiysek birebir düşüncelere sahip olmamız gerektiğinden ne canımız çekiyorsa... açıyoruz bir pornoyu değil mi kadınların arzularından hoşnut oluyoruz ve bazen de erkeğin egemenliğinin şevkini yaşıyoruz.. iyiki varsın kız.. pardon erkek miydik şuan? erkek gibi yazmalıyız o zaman. bırakalım bu meseleleri biraz futbol? aaaaa sevmeyiz değil mi? basketbol? o da yok işte.. diğer spor dalları? ı ıh.. ee biz ne seviyorduk..? -----yüzmeyi seviyorduk biz yüzmeyi.. neden acaba hiç düşünmedik bunu burada bir soru işareti var... zorlayalım bakalım bir zararı olmaz sanırım.. aklıma gelmişken ben başlayayım.. ben yüzerken hiçbir engel olmadığını düşünüyor ve bir balık gibi hissettiğim gençliğimi hatırlıyorum.. bir anda çevresindekilere fark atmış bir genç.. 13 yaşlarında babası okuyacak demesiyle kırıldı bütün gururun değil mi? güçlüydük kız * evet güçlüydük. yılmadık bize uydurulan okuyacak kavramını keyfimizce uzattık seninle ne manyaklıklar ne aptallıklar yaşadık.. hele birbirimize verdiğimiz bir söz vardı hatırlıyor musun yaşımız daha 13 14 civarındayken okulda bi kızdan hoşlanmıştık kavga ettik evde sonra o duyguları dışladık sevgisiz kaldık sevemedik edemedik.. kaç yıl oldu hakikaten? kaç kızın mezarını kazdık kalbimizde? önemi yok değil mi 6 yıl sonra tekrar üzerine gömülebiliyor ceset diye hatırlıyorum doğru mu? sanırım evet.. ee biz en son ne zaman ilişki yaşadık ya? elimiz hariç * o darbe neydi yav... adamlar almışlar tankları gidiyorlar... ya arkadaş hangi dünyadayız ben anlayamıyorum.. biz bu kadar garip güzel ilginç kimi yazarlara göre gereksiz okunmaya değmez denilen hayatımızı yazarken buraya eğleniyoruz adamların derdine bakar mısın dünyayı istiyor dünyayı. yahu hey gidi insanlık hey.. ya tamam al hepsi senin olsun 3 gün fazla yaşa demeyi bilemedi ama tabi biliyoruz bazı sebepleri bunun bir geçmişi olduğunu da bazı yazarlarımız ıy yine girdi inançsal boyutlara diyecek sıkılacak.. aslında bekliyorlar bizden ateist inançsız bir piç çıkmamızı ama şükür birbirimizi sikip çoğalıyoruz ana baba belli yani bro ne diyorsun yani...
okuma işte değil mi?
bunlar okunmaz çünkü okunmaz... yaşarsın kafanda kendie ait dünyandır ayıp kardeşim ya ayıp. özelimizle yalnız olmayı dilerdim.
Bir köle olacağım... yapmak istediğim şeyi yapmak için şansım kalmadı. Özgür olmayı ve kendim olmayı daha fazla kaldıramıyorum. Ruhumu öldürdüler ve şarkılarımın, hedeflerimin, fikirlerimin içinde bir mezar yaptılar. Hedeflerim artık benim hedeflerim değil. Fikirlerim, kelimelerim, hareketlerim, hayatım, seçimlerim artık benim değil. Yoruldum. Artık bir köleyim. Ruhumu öldürdüler.
