Ey gece...Saklanmışım yine zifir karanlığında,
Ağaçları savuran fırtına da kalbime saklanmış,
Ufukların ardından güneş, her akşam battığında,
Bana düşen sadece içten içe ağlamakmış.
Soğuk koridorlarım beni her karşıladığında,
Bu karanlık, tenha sokaklarımı her sardığında,
Ve cellatım, her akşam sehpama vurduğunda,
Bana düşen sadece içten içe ağlamakmış.
:/
edit: diyecek daha çok şey var da bokunu çıkartmayalım.
" Kural 1: “Karşına çıkan kişiler her kimse, doğru kişilerdir. Bunun anlamı şudur, hayatımızda kimse tesadüfen karşımıza çıkmaz. Karşımıza çıkan, etrafımızda olanherkesin bir nedeni vardır, ya bizi bir yere götürürler ya da bize bir şey öğretirler.”
KURAL 2: “Yaşanmış olan her ne ise, sadece yaşanabilecek olandır. Hiç bir şey, hem de hiç bir şey yaşadığımız şeyi değiştiremezdi. Yaşadığımızın içindeki en önemsiz saydığımız ayrıntıyı bile değiştiremeyiz. ‘Şöyle yapsaydım, böyle olacaktı’ gibi bir cümle yoktur. Hayır, ne yaşandıysa, yaşanması gereken, yaşanabilecek olandır, dersimizi alalım ve ilerleyelim diye. Her ne kadar zihnimiz ve egomuz bunu kabul etmek istemese de, hayatımızda karşılaştığımız her olay, mükemmeldir.”
KURAL 3: “içinde başlangıç yapılan her an, doğru andır. Her şey doğru anda başlar, ne erken ne geç. Hayatımızda yeni bir şeyler olmasına hazırsak, o da başlamaya hazırdır.”
KURAL 4: “Bitmiş olan bir şey bitmiştir. Bu kadar basittir. Hayatımızda bir şey sona ererse, bu bizim gelişimimize hizmet eder. Bu yüzden serbest bırakmak, gitmesine izin vermek ve elde etmiş olduğun bu tecrübeyle ileriye doğru bakmak daha iyidir.”
''insanın hakikati, sana gösterdiğinde değil, gösteremediğindedir. Bundan ötürü onu tanımak istersen dediklerine değil, demediklerine kulak ver.''Halil Cibran
hani bazı saniyeler olur şehirlerde, hiç çocuk bağırmaz, hiç araba uçak geçmez, genelde geceleri olur. şehrin sessizliği derim. insanın kalbini duymaya en yakın anlarıdır bu zamanlar. en çok bu zamanlar yalnızlığımı anlarım.
