ortada bir sorun varsa önce kendinize dürüst olun sonra suçlamaya geçin. çünkü insan kendini haklı çıkarmak için olmadık bahaneler yaratabiliyor.
ve bencil olmayın. bizlikte bencillik ayrılık yaratır. biz olamadıysan zihninde hep bencilsindir.
senin ailen benim ailem diyaloglarına girmeyin. içinden çıkamazsınız. halanın oğlunun karısı için, yok efendim kaynının kızının kocası için, onun anası senin baban için eşinle kavga etmeye değmez. sonra gelip bekar arkadaşlarınızın kafasını zikiyorsunuz, zikmeyin.
mümkünse dört duvar arasında yaşayın. gelip bekârları da sorunlarınızla germeyin, bunu yaptığınız yetmezmiş gibi "evlenin" gibi tavsiyeler de vermeyin.
evlenmemizi istiyorsanız evliliğin iyi bişey olduğunu bize gösterin. hanım vermeyince evlilik kötü, verince evlilik iyi olmasın...
1. çoluk çocuğa karışmadan evliliğinizi bi yoluna koyun.
2. Süreklı bekarların kafasını negatıf cumlelerınızle zıkmeyın.
3. Evlendınız dıye eşınıze hükmetmeyin.
4. Eşinize türlü bahaneler bulup, Yediğiniz boklarla övünmeyin, ayrılın.
Daha bir sene dolmadan bırbırınızı aldattıgınız, her evli insan gibi:
"evlenmeyin valla, bekarlık sultanlık" geyıklerıne girdiğiniz için kafaları iyice karıstırdınız..yeter a.q!
5. "Niye evlendin o zaman?" Sorusuna aynı cevapları vermeyin.
6. "yerinde olsaydım" ile başlayan cümleler kurmayın. Keyfinize bakın,
bakamıyorsanız bırakın, bırakamıyorsanız da çekin.. Zikmeyin, ütülemeyin, yıkamayın kafamızı..
Sayenizde zaten yeni nesil de evlilik meselesinden yeterince uzak artık..
