Erken gittin be. Dugunumu nisanimi gormeliydin torunlarini kucagina alip sevmeliydin. Ogretmen oldugumda diplomami aldigimda o gururu yasamaliydin en cokta bunu istiyordun goremedin. Cok erken gttin babam seni cok ozledim.
beni ne zaman seveceksin? ne zaman paranın, sevgiden apayrı bir şey olduğunu öğreneceksin? para veriyorsun, evet. bu destektir, maddi destek. peki sevgi? veriyor musun? hayatında kaç kez bana sevgiyle sarıldın baba? hiç, değil mi. hiç. hayatında kaç kez derslerim, maddi durumum, olmayan sevgilim hakkında bir şey düşündün mü? hiç gelip sahiden benim iyi olup olmadığımı sordun mu? bu değil baba, inan bana, benim istediğim bu değil. yemin ediyorum, bana bir kere sahiden içten sarılmış olsaydın, mutluluktan ağlayabilirdim, hatta paraya da ihtiyaç duymazdım. benimle kavga etmekten zevk alıyorsun, sesini yükseltmekten, azarlamaktan, otoriteden zevk alıyorsun. istediğin kalıplara girmeyince kükrüyorsun, bense yemin ederim sadece senin sevgini istedim. sen beni hiç sevmedin baba. hiç.
Evleneyim eşimin annesini babasını umreye göndermek istediğim gibi seni de annemle o kutsal yere gönderip öyle mezara girmeni istiyom. Hac nasip olur mu bilmem ama hiç olmazsa 50 kez Kâbe yi tavaf edip tertemiz ülkene dönmelisin. Seviyom seni mübarek. Babasız büyüdün sert imtihanlarla bugüne geldin, ama iyisin be bize dayak atmadın öyle. Bizi okutmak için ne borç paralarla evi geçindirmiştin. Yinede boğazımızdan kısmıyordun be. inşallah Kuranı ezberleyeyim her gece hiç olmazsa yasin göndermek istiyom sana benden önce gidersen öbür tarafa.
light side olarak hep kötülük bulduk senin taraftan, dark side'dan.
ama bu sana olan sevgimi değiştirmiyor işte.
hırsım sana çekmiş benim.
sevgim anneme.
annemin tek suçu seni çok sevmesiydi zaten.
han solo'yu çok özlüyorum.
- spoiler vermeyeceğim rahat olun arkadaşlar -
senin yolundakiler hep üzdü bizi!
hep üzüldük biz!
han solo'm, canımın içi... artık o da yok.
annem kalp kırıklığından ölmüştü.
sevgi çok zormuş baba.
senin soyadını kullanıyorum bu arada.
hukuki anlamda seni tanıdığımı düşünüyorum. bir açık bulduk kanunlarda. hallettik işte, senin soyadını kullanıyorum ben de.
keşke bir mucize olsa ve sen o topraktan çıkıp gelsen bana güzel gözlüm ben geldim desen. sesini unutmamak için her gün o son konuşmamızı hatırlıyorum. yüzünü unutmamak için telefonumda, buzdolabımda, odamda, cüzdanımda fotoğrafın duruyor baba. her gece dualarım seninle, bir gün es geçtiğimde seni orda yalnız bıraktığım için kendime kızıyorum baba. biliyorum bir gün yine birlikte olacağız ama sen sakın yalnız olduğunu düşünme çünkü ben her daim seninleyim. seni çok özlüyorum baba.
“Çok sevgili baba,
Geçenlerde bir kez, senden korktuğumu öne sürmemin nedenini sormuştun. Genellikle olduğu gibi, verecek hiçbir cevap bulamadım, kısmen tam da sana karşı duyduğum bu korku yüzünden, kısmen de bu korkuyu gerekçelendirmek üzere, konuşurken toparlayabileceğimden çok daha fazla ayrıntı gerektiği için. Ve şimdi burada sana yazılı bir cevap vermeyi deniyor olsam da, bu fazlasıyla eksik kalacaktır, çünkü bu korku ve onun etkileri senin karşında yazarken de ket vuruyor bana ve dahası meselenin büyüklüğü, hafızamın ve aklımın sınırlarını çok aşıyor…” kafka.
baba seni seviyorum ve çok özlüyorum
annem ile yaptın bir hata ve beni ve kardeşimi düşünmedin
inat ettiniz ikiniz de!
söyle şimdi geceleri uyurken bizi düşünüyor musun?
not: burada babasına küfür edenler biraz da babası olmayan yazarları düşünsünler!
