ilk aşkım sen oldun, son aşkım da sen olacaksın bu gidişle. Hani bana diyosun ya tek aşkım sensin diye, işte benim de öyle. Kimseyi seni sevdiğim gibi sevemiyorum, kimseye sana güvendiğim gibi güvenemiyorum. iyiki senin kızınım, iyiki beni sen gibi yetiştirdin.
Babam,
ilk sevgim, hayatımın kahramanı. Sen olmasaydın ben, ben olmayacaktım. Bana insan olmayı, herşeye rağmen sevip saygıda kusur etmemeyi, paylaşmayı, güzel ahlakı, açık görüşlülüğü öğrettin hep en iyisini istedin benim için. Marka takıntılarımı, şımarıklıklarımı hoş gördün sabır gösterdin. Üniversite hayatım boyunca hep yanımda olup benim her derdime koştun yemeğimi hazırladın yeri geldi temizlikte yardım ettin. Her tökezlediğimde yanimdaydın kızdığında bile gözlerinde o şevkati gördüm üzüldüm seni kırdım kızdırdım diye. Kısacası babam sen benim bu hayattaki duruşumsun, belki de ben senin yansımanım. iyi ki benim babamsın ve ben de senin şanslı kızınım.
Sevgi sensin.
Sen bi cocugun hayatında başına gelebilecek en güzel babasın ve ıyiki benim babamsin, beni ben yapansin güzel babam. Beni o kadar güzel yetistirdin ki sana hayran kalmamak elde değil. Seninle gurur duyuyorum bana kattiklarin için ve kendimle gurur duyuyorum senin kızın olduğum için.
Bana ve kardeşime o kadar çok değer veriyorsun ki sende gördügüm sevgiyi, şefkati, sabrı hiçbir babada görmedim ben baba. Asla keşke benim babam da boyle olsaydı demedim. Sen benim biricigimsin, gozumun nurusun. Asla bana kizmadin, kizcak olsan bile anneme söyledin o bana iletti. Bu kadar ince düşünürdün. Bi kız çocuğunun babasından duyacağı en ufak bi kelimeye dahi çok alinacagini bilirdin. Ben sana hiç alinamadim bu yüzden baba. Sinirlenip sinirlenmedigi bile bilmiyorum ya da nasıl tepkiler verdiğini.
Sen çok farklısın babacığım. Iyiki varsın, ıyiki benim babamsin.
hayatta olasaydın keşkede o sarımtırak bıyıklarınla siyaset atışmalarına girseydin.bir şeylere sinirlensen, bana laf avkursan, faturalara serzenişte bulunup gene ödesen.
seninle bir evde iki yabancı gibiydik baba arkadaşlarım hep anlatırdı "biz babamla iki arkadaş gibiyiz." biz seninle hiç öyle olamadık ne yazıkki çünkü sen hep çok soğuktun ve mesafeli.
Biraz güler yüz biraz şefkat çok mu zordu?
Keşke esirgemeseydin.
kimse senin gibi sevmiyormuş be baba.
sen öpüp kokladığında biliyorum ki vazgeçmeyeceksin.
gitmeyeceksin.
herkes gider de sen kalırmışsın anladım.
iyiki varsın.
Hep eksiklik duydum babam var olmasına rağmen sevgisinden eksik büyüdüm hep. Herkes ilk aşkı kahramanı olarak bahseder ya babasından benim ne ilk aşkım ne de kahramanım oldu hayatımda. Hatta beni doğru düzgün tanımaz bile, doğum günümü bile bilmez mesela. O yüzden bilmem ben canım yanınca kime sığınacağımı, nereye gideceğimi bunu nasıl atlatacağımı. Bi erkeğe güvenmemeyi insan en yakınından öğrenmek zorunda kalıyo işte sanırım en acısı da bu. Ben şimdi kime sığınırım ki, babamın beni koruyup kollamamasını, kahramanım olmamasını, kendimi güvende hissettirmemesini.. bunları en yakınım yapmamışken başkasından beklemeye ne hakkım var ki, her hayal kırıklığımda bi kez yüzüme çarpıyo hayat yalnızlığımı. Sadece sığınmak istedim hayatımda bi kez nasıl bi şey olduğunu bile bilmiyorum, sahi nasıl bi duygu birinin yanında güvende hissetmek, kendini ona karşı savunmak zorunda olmadan kollarına bırakmak kendini?
Babası olanlar sizedir lafım. ona iyi bakın. Varlığından rahatsızlık duymayın, sözünü dinleyin, dediğini yapın, sözünden Çıkmayın, o ne derse doğrudur, sorgulamayın. Her şeyi o bilir. Bundan rahatsızlık duymayın. Onu Çok sevin. Uzağınızda yaşıyorsa sık sık ziyaret edin. Sonra bu dünyadan Çekip gittiğinde Çok pişman olursunuz.
