18 yaşıma kadar bana hep mesafeli oldun. Üniversiteye gittim bir adım daha yaklaştın ama hala belli çizgileri korudun. Okul bitti iş hayatına atıldım biraz daha samimi olduk.
Şimdi ise şakayla karışık sigara isteyecek kadar samimi oldun. Fikirlerimi kendi fikirlerinden çok daha değerli görüyor ve her yatırımında bana danışıyorsun.
Gençliğimde çok kızardım sana ama mükemmel bir denge kurmuşsun aramızda geçen yıllara göre değişen.
Ali seni hiç göremeyecek. Ben de...
Annemi çok hatırlamam. Biliyorsun sadece 13 yaşındaydım ben onu gömdüğümüzde..ama seni hatırlayacağım, ne yazık ki çok kötü anılarla.
Ali kim diye sorarsan, 2 yaşındaki oğlum. Artık ben de babayım, baba. Bil istedim...
Sen benim canımdan ötesin başımın tacısın babacım ötesi var mı? Rabbim dualarımı kabul ediyor ya en buyuk mutlulugum bu. Ama buna tahammul etmesi çok zor be babacım. Gun saymak gun gun ömrün bittiğine sevinmek...
sizden önce ölürüm diye korkmak ama böyle yaşamaya da dayanamamak.
Ondan ayrı nasıl yaşadım ben baba?
Geriye kalan vakitte cenab-ı hak'tan tek dileğim var o da her şeyi öğrenmeniz. Hakikati iç yüzüyle bilmeniz. Hainin hainliğinin kalleşin kalleşliğinin ortaya çıkması.
Ben o tımarhanede boşuna yatmadım baba.
Değdi delirdiğime ama çok acı bitti be babacım. Çok acı...
Kızlarının bütün dertlerini dinleyen bir baba olmadın tüm veli toplantılarımıza katılmadın mesela. Küçüktüm üzülüyordum bunun için. Ilgisiz diyodum sana kendimce. Büyüdüm. Sende büyümüştün saçların beyazlamıştı emekli olmalıydın. Emekli oldun yaşın elli olmuş yorulmuştun ama 3 çocuğunu okutabilmek için ağrıyan bacaklarınla sabah 7 akşam 8 çalıştın. Bir çok kez durabilirdin bizden sana bakmamızı isteyebilirdin.ama sen yaşaymadın çocukluğunu okuyamadığın okulu bize okutmaya çalıştın. Hemde hiç bir çıkarın olmadan. Ilgisiz dediğim adamın aslında vakti olmadığından toplantılara gitmediğini elimden tutup parka götürmediğini kendi çocuklarının geleceği için çocuğu yaşındaki insanların önünde yaka iliklediğini anladım. Utandım. Seni seviyorum.
babam geldi aklıma, fotoğraflardaki adam. insanlar için baba; evdeki adam, içerideki koltukta oturan adam, kötü adam, hayatımın erkeği, aşık olduğum adam ve nefret ettiğim adamken benim için fotoğraflardaki adam. orwell'in bile umudunu kestiği sosyalizmdi benim babam. isa'nın bile artık inanmadığı hıristiyanlığın ta kendisiydi. diyarbakır cezaevinin arada sırada sessizliğe boğulan çığlıklarında bu dünyada adaletin olmadığını hissetmiş miydi? kuran okumuş muydu hiç? cezaevinde işkenceyle öldürülen arkadaşlarını gördükçe dünyaya hiç gelmemiş olma keşkesini aklından geçirmiş miydi?
Ah be baba keşke en güzel yaşlarımda beni yalnız bırakmasaydın, değişmeseydin kimseye kızını. Gerçek Aşkı öğrenseydim ben, Gözlerim gülseydi, arkama bakarak yürümek zorunda kalmasaydım. Kimse bana dokunamasaydı izin vermeseydin bu boşluğa. Yine de seni çok seviyorum güçsüzüm ama sana göstermemek için rol yapabilirim Seni geç kazandım erken kaybetmek istemiyorum. Ağlarken görme beni, sabredersek belki Gerçekten gülebilirim.
Çok iyi bir adamsın, bunu tüm hissiyatımla söylüyorum. Senin gibi insanlar bu dünyada artık çok az kaldı. Fakat beni çocukluktan beri muhafazakar yetiştirmeye ve ona göre ortamlara sokmaya çalıştığın için, bugün sosyal ortamlarda çok sıkıntı çekiyor ve hiçbir yere uyum sağlayamıyorum baba.
Neler anlatsam burdaki tanımadığım insanlara senin hakkında.
Beni ya da annemi ya da kardeşlerimi sevdiğini düşündüğüm bi kaç anıdan mı bahsetsem.
Ya da şehir efsanesi olmuş hallerinden mi dem vursam.
Utandığı için başı önde gezen çocukluğumu mu anlatsam.
Pavyonlardan nasıl geldiğini annemi nasıl dövdüğünü ya da bize neler çektirdiğini..
Ya da iyi baba kız modeli mi çizsem çünkü baba sevgisi görmemişleri hor görüyorlar.
Ne anlatayım baba. Hiç arayıp sormamanı mı?
Baba kelimesine nasıl hasret olduğumu mu?
Bana hiç kızım demediğini ya da hiç sarılmadığını mı?
Ya da beraber hiç bayram geçirmediğimizi anlatayım?
En iyisi anlatmayayım baba...
En iyisi kimse bilmesin seni.
Kimseye anlatmadım şu ana kadar zaten.
Ne içeri girdiğini
Ne işini
Ne ismini.
Böyle olması galiba en iyisi.
Şimdi benden çok uzaksın.
Seni özlüyorum baba. Bazen dışardaki insanlara bakıyorum, bazen burada yazanlara. Ne kadar şanslı olduğumu düşünüp sana olan sevgim ve saygımın her geçen zaman arttığını anlıyorum.
Beni nasıl yetiştirdiysen ben de evladımı öyle yetiştireceğim.
Teşekkür ederim baba. Ellerinden öperim.
