Bir kitap okurken geldi aklıma sana bu yazıyı yazmak. ''okuduğum en güzel kitapsın annem'' öyle içime işlediki her harfi, ne konuşabildim ne ağlayabildim. Yüreğimi kocaman bir sızı kapladı. ''annem genç ömrümün tek şansı...'' diyordu ve devam ediyordu yazar'' içimdeki o yaramaz çocuğun sükut sebebisin sen, hiç susmasın şu ecdeki sesin...'' Nasıl bir sevgi, nasıl bir tutku bu yarabbim. Seni çok üzdüm, en çok ben kırdım şu hayatta seni. Hiç eksilmedi bana olan sevgin. En bencil duygularla sevdim seni...
Bak başucumdaki kitapta da yazıyor '' ne olursa olsun Allah rızası için benden sonra öl, çünk sensiz yaşamak benim gerçektende yaşarken ölümüm olur...''
bir kere seni çok çok çok çok özledim.
sana olan özlemimi dile getiremiyorum buradan başka rahat bir şekilde. sanki birisine söylersem zayıf yönümü bulacakmış gibi geliyor. saçmalık ama evet böyle.
sen yok iken ben ne yaptım, çok saçma sapan da işler yaptım. çok doğru işler de yaptım. bazen yolumu ve yapacağımı dahi bilemedim ama hep dik durdum. ne zorluk çıkarsa çıksın dik oldum. sanırım ben baş edebiliyorum dünyanına zorluklarına. arkamda kocaman destek sıcak kucak olmadan da.
ne yaptım çalışıp mezarlığını yaptırmak oldu ilk işim sen gittikten sonra, ne anneanneme ne dayılarıma ne babama bıraktım bu işi kendim yaptım. çok sağlam güzel de oldu. senin adına hayırlarda da bulunmaya çalıştım ve her perşembe günü yasin okuyup gönderdim ruhuna. sende alıyorsun bunu ve gülümsüyorsun bana biliyorum ama onu bu ara ihmal ediyorum.
ben çalışıyorum iyiyim kimseye muhtaç olmadan iyi şeylerde yapabiliyorum arada saçma salaklıklar da dahil. teyzemlere dayımlara gidip ziyaret ediyorum hepsini merak etme.fizik olarak sana ve gittikçe de birebir olduğumuzu söylüyorlar çok seviniyorum sen güzel bir kadındın, asildin. inatçılığımı da, anaç olmamı da sana benzetiyorlar.
rüyalarıma geliyorsun bazen ama çok kalmıyorsun ve ben her defasın da senin göçüp gitmeni bir rüya olarak görüp, rüyamda sana; öldüğünü ve çok ağladığımı anlatıyorum, hepsi rüyaymış buradaymış sın diyorum tekrar tekrar. sessizce dinliyorsun konuşmadan sarılıyorsun. uyandığımda gülümsüyorum bu bile yetiyor bazen..
birde ben anne demeyi özledim sanırım, anne, annecim, annemden , annemi, ne bileyim bu sözcükleri söylemeyi de özledim. kaç yaşıma da gelirsem geleyim annem vefat etti derken sesim boğuluyor, iki kere söylesem sanki ağlayacak gibi oluyorum. kendimde gördüğüm en büyük eksiklik sin sen. öyle kalacaksın
o değilde ölüm bir gerçek onu biliyorum, ama yaşadığın müddetçe hiç bir zaman göremeyecek olman çok kötü. hiç bir anımda yanımda olamayacağın gerçeği buz gibi vuruyor yüzüme. şimdi kalmayan o yanaklarından ben yinede öpüyorum çok büyük.
güzel uyu ...
Gelmiyicem dedim,
yatağımı kurmuş hazırlamışsın, yine masaya patates köfte falan kızartıp bırakmışsın..
Ne diyiym ben sana bilemiyorum ki..
Duygulandırıyosun beni be kadın,
Rüyaların cennet olsun emi..
Anneyi özlemek bu duygu başka bir duyguyla kıyaslanamaz.
Nasıl özlüyorum beni sevişlerini , bana kızışlarını, başımda sabahayışlarını.
Büyümeseydim de hep dizinin dibinde kalsaydım . Bana ait hiçbir şey olmasaydı bugün de sadece sen yanımda olsaydın.
belki seni hiç görmedim ama inanıyorum ki sen hep benimlesin. belki hiçbir zaman sıkı giyin, soğuk içme, hasta olma diyemedin, öğüt veremedin bana ama biliyorum ki giderken bende koca bir kadın olgunluğu bıraktın, hissedebiliyorum bunu. bu yüzden belki bütün bu anne olabilme tutkum, senden istediklerimi, hayallerimde yaşattığım anne kızı bir an önce oynayabilme tutkum. biliyorum ki ordan bir yerden izliyorsun bizi. arkanda bıraktığın evlatlar olarak sana layık mıyız bunu hiçbir zaman bilemeyeceğim ama şundan eminim ki hep içimdesin, içimde yaşattığımsın.
gecen gun oturuyorduk. bi an taammul edemedigimi fark ettim. yaslanmaya basladigini fark ettim. insan konduramiyor anne yani doguran buyuten kadin yaslanicak yaslilik belirtilerine kapilicak olacak is degil. ne bilim iste kotu hissettim. ya ölürsen korkusu kapladi. sen hic ölme olur mu.
Gözlerimde büyüyen eşsiz dünyam
Her sabah uyandığım en tatlı rüyam
Karanlığımı aydınlatan çıram
kaşısamda kanamayan tek yaram
annem...
Murat yasin bağcı'DAN...
(alıntıdır)
anne ! oralara çok selam götür bizden, söyle o kara kutuya bizi de çağırsın altın oluğunun altına. kız seni kabeden kıskanmak da varmış, olsun bee... hadi medineye de bu kutlu ay da selam götür çok çok, bizzat kutlamak isterdim peygamberimizin doğum gününü ama , şu vizeler yok mu ? sahi yaa benim ne işim var sen umreye giderken, ufacık çocuğu valize falan sokup götüremedin di mi ? bırak be anne, bak gittikçe kızmaya başlıyorum haa * neyse aramız bozulmadan bin sen uçağına, her bir karış toprağına elini yüzünü sür, gelince ben de o elini yüzünü tüketene kadar öpecem, hadi allahaısmarladık be valide sultan..
artık kaç yıl oldu saymıyorum. gittin gideli her şey o kadar çok değişti ki hayatımda. aile bir sürü parçaya bölündü kimsenin kimseden haberi yok. insanların acımı anlamasını beklemediğim gibi artık dalga geçen bile oluyor. kızgınlık ne fayda. kim bilebilir ki annesini kaybetmenin acısını arkada kalandan başka?
bu yıldönümünde de senden çok uzakta ama bir o kadar yakındım. anadolu'da baska bir sehirde seninle aynı adı taşıyan bir mezar taşının başında ağlayabildim. akşam seni seven diğerleri ile dertleşerek acımı biraz hafifletebildim.
kişinin artık kötü bir insan olduğunu bilmesi de en acısı. sen yanımda olsan yapmayacağım bir sürü şeyi yaptım ve kendime bile kötü bir insan olduğumu itiraf edebiliyorum kolayca. ama bununla yaşaması da en zor olanı.
her yılın bizi bulusmamıza biraz daha yaklaştırdığını bilmek ve bütün acılarından arındığını düşünmek tek tesellim. mümkün olduğunca kısa sürede buluşabilmek dileğiyle.
yanımda oturuyorsun şuan benim bilgisayarla ilgileniyor olmama sinirlenip gazeteye verdin kendini birazdan kızmaya başlayacaksın muhtemelen aslında kaç defa geçti aklımdan bilgisayarı bırakıp senle sohbet etmek ama ne söyleyeceklerim hoşuna gidecek annem nede duyacaklarım benim hoşuma gidecek o yüzden susuyorum ama seni seviyorum..
seni yargılamıyorum. mecburdun biliyorum. çok özlüyorum seni anne. sen benim için ölmedin ama benim içim seni görünce öldü. kariyer, para sevgili...sensiz hiç anlamı yok. fahişe de olsan annemsin, canımsın.