bak annecim,
şu an benim yatağıma yatmış horluyorsun. kalk git kocanın yanında yat, uzandığın yerde uyuyup durma.
sonra babamın sinirini sabahları ben çekiyorum. * "senin şu anan da nerede uzansa orada yatıp kalıyor" diyo, hangi odada akşam orada sabah olmuyor böyle. *
saygılar..
sen olmasan hayatta ki bazı şeyler , parçaları ayrılır , sen olmasan kalbim kırılır, yorgun düşer. allah kimsenin annesini babasını başından eksik etmesinn.
sensiz bir hayat düşünemiyorum...seni kaybetme korkusu içimde o kadar büyük ki, bir gün bu olunca nasıl yaşayacağım bilmiyorum. o kadar büyük bir güç ki varlığın içimde. senden çok uzak bile olsam var olduğunu bilmek içimi ısıtıyor. ne olur bir gün beni bırakıp gitme. seni çok seviyorum hiç söyleyemesem de.
anne ben iyiyim, rahattayım; ara sıra balık falan yapıp yiyorum sen meraklanma. ayrıca kal oralarda az daha, zaten gelsen de sıkıntılıyım gelmesen de, bari beraber sıkılmayalım çünkü o daha sıkıcı. eğlen sen, beni merak etme, ev de iyi, ara sıra temizliyorum yani misafir falan gelince yahut ev isyan edince, 1 tencereyi yanmış olduğu için deterjanla kaynatayım derken unuttum, koku da gelmeyince 2. kez yandı ama selamı var, düzelmezmiş fakat hayatına dibi kara olarak da devam edebilirmiş, öyle dedi. öptüm. kendine iyi bak. kal daha kal, gelme.
anne beni neden düşürmeye çalıştın? sanırım biliyorum hayata sıkı sıkı tutunmam gerektiğini söylemeye çalıştın. ama her bana kızdığımda düşmedin zaten deme yaa.
korkuyorum anne..
hemde çok..
dışarda şiddetli yagmur elektrikler kesik gök gürültüsüde var. hani küçükken korkunca sana gelirdim ya.
o zaman sende korkarmıydın anne?
suan benim yaptıgım gibi koktugun halde mi bebegine sarılırdın.
sırf o korkmasın diye mi güçlü görünmeye çalışırdın.
bugun anladım anne olmak korkusuz olmak değilmiş. annelerde korkarmış. miniğim korkup yanıma geldi yattı anne. neden ben kortugun halde senin kollarında degilim. bu koskoca evde kendim hayat mücadesi veriyorum.
anne ben hala büyümedim anne olmak büyümek değilmiş. ben hala senin küçük gök gürültüsünden korkan kızınım.
gecenin bu vakti göz yaşlarıma eden engel olamıyorum anne.
geceleri uyuyamıyorum.
önümü göremiyorum.
suan yanımda uyuyan ufaklıgı nasıl büyütürüm bilemiyorum.
ben hem anne hem baba nasıl olunur bilmiyorum.
daha gök gürültüsünden kokmamayı bile bilmiyorum.
hani küçükken her canım acıdıgında öperdin ya acım gecerdi. hadi şimdide öp bunların hepsi geçsin....anne.
biliyorum anne kızacaksın ama kararımı verdim;
geri dönüyorum orduya. şehadet şerbetini içmiş kınalı kuzuların intikamını almak için dönüyorum anne. kabul ederlerse 2 hafta içinde görev bölgemde olacağım.
allah yolunu açık etsin oğlum dedin ama kızıyorsun içinden biliyorum.
hakkını helal et anne. seni çok seviyorum bunu sakın unutma.
ben gazi oldum şu devlet için şimdi belki şehit olurum.
saçıma kına yaktın yani her şeye hazırım dedin anne.
bu yüzden giderken gözüm arkada değil.
seni çok seviyorum annecim. babama da çok iyi bak kendine de.
canım..sahiden canımsın bak şimdi senin için yaşıyorum sen mutlu ol azıcık olsun tebessüm et diye gör bak her istediğin olacak..annem gösterdiğin her yol o kadar doğru ki öyle anlamsızım sensiz bana düşen tek şey..az kaldı canım..
ya seni çok seviyorum hayatımdaki en değerli insan sensin ama bu otoriter tavrın, ısrarcı karakterin insanı çileden çıkarıyor. birde seslendikten sonra cevap vermemi beklesen seslenir seslenmez bir daha bağırmasan güzel olacak. unutmadan lütfen ben konuşurken dinlede yüksek sesle söyleyince bağırdı olmasın.
çok üzüleceksin, yanımda olsa diyeceksin şimdi. akşam aç yattım ben anne. midemin sesini dinleyerek uyudum. burda olsan da en sevmediğim yemeği yapsan.
