gece'nin insanın ruhunu kavrayıp, coşturan ve düşündüren şarkısı. pek güzel olmuş ellerine, yüreklerine sağlık gece'ci arkadaşların.
özellikle şu bölümü çok manalı;
neden insanlik kendine köle
degismez mi soyle
ve o an bende bile yok
neden insan ayipladigini
yasamadan ölmüyor
ve o an ben de bile yok.
--spoiler--
öldüm, kollarinda cennneti gordum
senden sonra sondum, yakan yok
--spoiler--
bu kısmında kafamı hafiften sağa sola sallıyomuşum, hiç dikkat etmemiştim.zaten niye dikkat ediyim ki şarkının şurasında kafamı kaç derece açıyla hani yöne çeviriyim diye?
mal mısın hüsam?
müziğine bakınca eğlenceli zıpır şarkı, ama üst üste dinlenilince aslında hüzünlü bir yanı da var, hatta bir yerden sonra vuruyor insanı, anlamıyorsun neşeli misin hüzünlü mü.
ayrıca -neden insan ayıpladığını yaşamadan ölmüyor- gerçeğini de şarkıya eklemişler, daha bi takdirimizi kazanmışlar. *
ben öldüm !
yeter ki yer açılsın yanında yenilerine.
öldüm,
bak yerimi bıraktım yarına, yenilerine.
öldüm!
mezarımı gördüm!
yer açsın eski ölüler hemen!yeni ölülerine!
yeni, kalksın yeniler !
