belediye otobüslerinin tipik yolcuları:
-camı açmaya çalışıp açamayan kıza yardım edince kendini superman sanan kıro yolcu
-öğrenciyim ya da değilim ama kulağımda kulaklık, yerimi de vermem kimselere tipindeki yolcu
-yaşlıyım ama hasta değilim, otur sen yavrum diye yer verme hevesini kursağında bırakan tipteki yolcu
-otobüsün tıka basa dolduğunu, dolacağını ve şimdiye kadar hep böyle olduğunu bile bile muavinle bu konuda tartışan asabi yolcu
-bakiyesinin yetmediğini bile bile otobüste akbili ötünce şaşırmış gibi yapan yolcu
-ortadaki camlı bölüme oturunca camdan seni kesmeye çalışan yolcu
dokunsan ölecek kımıldamaya mecali yok görünümlü (ve söz ve davranışları ile bu düşünceyi destekleyen) fakat bir koltuk boşalması ihtimali belirdiği anda birden maradona gibi kıvraklaşıp boşalacak koltuğun başında biten teyzeler.öyleki bazen abartıp kalkacak şahsın kalkmasına dahi müsaade etmezler de kişi önce ben bir inseydim demek zorunda kalır.
uzun ve biçimsiz toplanmış saçları ile kulaklıklarından bangır bangır dağılan dimmu burgir homurdanmalarıyla kendine vermeye çalıştığı asosyal, problemli, mistik ve "hey gerizekalılar ay em rakır" iç sesiyle hemaguş olmuş dövülesi çocuk. kesinlikle cam kenarında oturur.
herhangi bir duraktan 3-4 kişilik bir grup halinde binerek - genelde lise üniformalarıyla - gülerek, espriler yaparak, yolculuk esnasında dikkatleri üzerine çeken gruptur. genelde kız sayısı fazla ise espriyi bir erkek yapar diğerleri güler. bazı kızlarda elinde telefonla mesajlaşarak, duruma ortak olmaya çalışır.
