Otobüs durup kapı açıldıktan sonra teyzenin oturduğu yerden kalkıp kalabalık arasından kapıya doğru sıyrılmaya çalışırken kapının kapanıp otobüsün harekete başlaması ve teyzenin bağırmasıyla on metre ötede otobüsü durdurup bir de söylene söylene inmesi.
Gerçi olay oldu ama asıl olay teyze yani.
Son ses müzik dinleyen apaçi.
Gözleri radar gibi yer arayan bir adet hanım teyze. (bu teyze yer bulduktan sonra muhakkak yanındakine hayatını anlatacaktır)
Siyaset yapan sürekli bela okuyan muhtemelen asker emeklisi son derece ciddi amca.
Tüm erkeklerin ona baktığını sanan güneş gözlüklü ablamız.
Şebeklik yapan hiç susmayan çocuk ve görgü kurallarını vurgulayan annesi.
Ve tabi ki sağlı sollu yanaşalım diyerek otoritesini ortaya koyan sofor bey.
akbili basınca "yetersiz bakiye" zangırtısını duyup, kimseye "akbiliniz var mı?" demeden gerisingeri otobüsten inen tip. çok karizma ya. saygı duyarım. aylık akbili olsaydı böyle olmayacaktı ama.
adalet duygusundan tavrından ödün vermeyen amca
" ne var bu kapı önünde arkadaş" diyen amca
uyuyorum numarası yapan genç orta yaş insancıklar
dedikodudan durak kaçıranlar
herkezleri izleyen boş adamlar
zor şartlar altında kitap okuyanlar
yeni ergen olmuş yüksek sesle konuşan gençler
tutunmadan giderim tribine giren salaklar
" kaptan klimayı havalandırmayı camı açar mısınız lütfen" diyen teyzeler
" gelme daha nereye gidelim" diyen tiplerdir.
Oturduğu yerden arkalara ilerleyin, yaşlılara yer verin, camı kapatın açın diye ahkam kesen pezevenk.Arkadan valizlerle metrobüse bindiğimiz bi gün daha kapılar kapanmadan akbil basın diye bağırmıştı gecenin 4ünde babamla bana.Amına koduk yavşağın.
Ben biraz önce bu tiplere anormal bir şoförle karşılaştım
Üniversiteden kalkan son otobüstü bindim adam kart basma abicim dedi benden olsun dedi eyvAllah abi Allah razı olsun dedim
Sonra sigara falan uzattı 1 saat yolunu çektiğim semte 20 dakikada gittik
Böyle şoförlerde varmış
Allah razı olsun.
camı kapatın çocuk üşüyor (kendi çocuğu değil yanında oturan tanımadığı kadının çocuğu) orospu teyze. senin spastik beynin için bunca insan terden ölsün mü zombi beyinli karı.
- amca müsaade eder misin bi geçeyim?
- ne acelen var?
- ineceğim yere geldim de ondan amca.
- madem benden önce inecektin neden cam kenarına kuruldun?
- sizin nerede ineceğinizi bilmediğim içindir belki.
- insan evladı olan sorar amca nerede ineceksin ona göre oturalım diye.
- tabi anlıyorum. özür dilerim, bi daha olmaz.
- olur evladım. sende bu akıl varken daha çok olur.
- amca otobüs hareket edecek ineyim ben.
- ne var sanki bi durak fazla yürüsen, eksilir misin?
- hayır da gerek yok şimdi ondan.
- in gözüm görmesin. saygısız azizim bu yeni nesil. ah ah bizim zamanımızda böyle miydi, gık diyemezdik büyüklere. saygı vardı muhterem. olmazdı bunlar.
Emekli amcalardir biriyle soh et edip arkadaslik kurmak ici can atarlar. Gecenlerde bi amca teyzenin birine abla demisti o teyze de '' aa ne munasebet nerden ablan oluyorum senden kesin kucugumdur ben'' diyerek amcayi terslemisti ahanda bu tipler iste.
Pazarın olduğu günler karşılaştığım klasik bir tipten bahsetmek istiyorum. Bir elinde 5 tane poşet ve diğer eliyle çektiği pazar arabasiyla otobüse zorlukla binen yaşlı dede tipi. Genelde otobüsün oturak olmayan kısımlarına geçip orada çömelir ve aldıklarını istiflerler. Bu istifleme ve çömelme esnasında başlarını kaldırıp bana bakarlar ve bir sürü soru sorarlar. Geçen biri annemin kızlık soyadını sordu, eski bankacıymış.
kapıya yaslandığımda kapının birazdan açılacağına dair beni uyaran kişilerdir. kardeşlerim elbette o kapıya yaslanıyorsam onun takibini de yapıyorum... sen sakin ol. düşenin allah belasını versin düşmeyeceğim!
