......Beethovenın 1792-1822 yılları arasında yazdığı 32 sonata içinde olan bestesi ayrıca benim de en sevdiğim bestedir tam bir ruh dinlendirme motivasyonu ...
bir efsaneye göre ayışığı sonatının hikâyesi şöyledir, beethoven amca bir sokaktan geçerken yukarıdaki bir evden gelen piyano sesini duyar. Mükemmel çalan bu kişiyi görmek isteyen beethoven yukarı çıktığında görme engelli bir kız çocuğunun çaldığını görür ve ona, dile benden ne dilersen, der. Kızın "ben hiç ayışığı görmedim, bana anlatabilir misin" demesi üzerine piyano başına geçer ve doğaçlama olarak "moonlight sonata" denen eseri çalar.
an itibariyle dinlediğim beethoven şarkısıdır.
kendimi şuanda gayet hafif hissediyorum.
nedenini bilmesem de beethoven bestesinin hikayesini insanın beynine yansıtmaya çalışıyor belki de...
hikayesi de güzeldir ayrıca bu şarkının...
Bir gün Beethoven, bir arkadaşı ile birlikte viyana sokaklarında dolaşmaktadır. tam bu sırada bir apartmandan piyano sesi geldiğini duyar ve kafasını kaldırıp bakar. apartmanın ikinci katındaki cam açıktır ve ses oradan gelmektedir. arkadaşına, çalan kişinin muhteşem çaldığını ve onu görmesi gerektiğini söyler. ikisi birlikte ikinci kata çıkıp kapıyı çalarlar. kapıyı açan kadın, beethovenı hemen tanır ve şok olur. beethoven, piyano sesine geldiğini ve muhakkak çalan kişiyi görmek istediğini söyler. kadın, piyanoyu çalanın kızı olduğunu ve tanışmaktan mutlu olacağını belirterek onları içeri alır. beethoven, piyano çalan kızın olduğu odaya girer. annesi kıza, beethovenın geldiğini söyler ve kız çok heyecanlanır, hemen ayağa kalkar, fakat kız kördür. bunu gören beethoven, lütfen benden birşey isteyin der, maddi bir şey isteyeceklerini düşünerek. kızın cevabı şu olur; ben hiç ayışığı görmedim, bana ayışığını anlatır mısınız?
bunun üzerine beethoven piyanonun başına geçerek, ayışığı sonatını, doğaçlama olarak besteler.
böyle bir hikayesi bardır. insanı etkiler durur.
resmen ağlatabilecek bir hikaye ve şarkıdır.
bence bu sonat bir adamın yıkılışını anlatıyor. tok bir sesle başlıyor beste. bu kısımda kişi acı çekiyor ancak yıkılmamaya gayret ediyor. gündelik yaşamımızda acı çektiğimizi dışarıya belli etmemeye çalışmamız gibi. melodi gittikçe inceliyor tabi. burada kişi kendini çıkışa götürecek yollar arıyor farklı farklı yollar deniyor ancak başarılı olamıyor ve ümidini gittikçe kaybediyor. bölümün sonlarına doğru iyice tizleşen melodi de adamın acı çığlıkları, isyanı.
hazır gece de olmuş, takın kulaklıkları açın moonlight sonata'yı kendinizi melodiye bırakın...
Ulan sol framede gorunce sozluk kulturlenmis de beethoven falan mi konusuyo diyip sasirmistim. Bi an icin umutlanmistim lan. her neyse. guzel parcadir. gece dinlemelik.
Ünlü bestekar beethoven'in bestelediği bir eserdir.
Sanatçı görme engelli küçük bir kızın kendisine hayran olduğunu duyar ve evine giderek ziyaret eder. Kızı görür ve haline çok üzülür. "Dile benden ne dilersen elimden gelirse yapacağım" der. Kız da ona "ay ışığını merak ediyorum bay beethoven" der. Lakin bir görme engelliye nasıl ay ışığı anlatılabilir ki?
Sanatçı bu kıza olan dilek borcunu unutulmaz ay ışığı sonatıyla öder.
