ocak ayında malesef büyük bir kaosa sürüklenmesi muhtemel olan aşkımızdır.
aha buraya yazıyorum, ocak ayındaki kaosta büyük(!) başkan yıldo şöyle diyecek;
"takımımıza iyi takviyeler yaptık fakat aşı tutmadı, beni sevmeyebilirler ama benim üzerimden beşiktaş yıpratılmasın, başkanlar gelip geçicidir aslolan beşiktaş'tır, birlik olmamız lazım, bu kaos ortamında beşiktaş'ı, beşiktaş'ın içindekiler vurmaya çalışıyor beni en çok üzen budur. takıma kolej takımı havası getirdik ama hakemler de geçtiğimiz sezonlarda olduğu gibi bize karşı acımasızlardı. beşiktaş başkanı kongreyle gelir, kongreyle gider. 2010'a kadar görevimin başındayım, ertuğrul hocamız ise bütün çabalarımıza rağmen istifa kararından dönmedi, b planımız hazır, beşiktaş'ta çalışmak için can atan dünyaca ünlü teknik adamlarla görüşüyoruz. stad projemiz konusunda ilgili kurumlardan izinleri bekliyoruz, bu stad sadece beşiktaş'ın değil, türkiye'nin projesidir fakat bu projeye karşı olanların beşiktaş'ın içinden olması beni halen daha üzmektedir. bir diğer konu bu sezon kombine biletlere taraftarımızın ilgi göstermemesidir. camiamıza yakışmadı ki, eğer ilk yarıdaki maçlarımızda taraftar görevini yapsaydı bu kötü sonuçları almazdık. önümüze bakıyoruz, transfer çalışmalarına şimdiden başladık, önümüzdeki sezon büyük revizyona gideceğiz, takımı gençleştireceğiz ve başarıya aç futbolcular transfer edeceğiz -5 yıl önce 25 yaşında aldıkları başarısızlıklarla 30 yaşına geldi, haliyle revizyon şart- önümüzdeki sezon beşiktaş'ın sezonu olacaktır."
hastalık derecesinde sevmeme rağmen, uzun yıllar sonra taraftarlarını sıfır umutla sezona sokmayı başaran takım. rakiplerinden biri şampiyon kadrolarının üzerine beleşe kewell gibi bir adamı almış, 3-4 milyon avroya meira'yı bağlamış, yeni stadyum çalışmalarını tüm hızıyla sürdürüyor; ötekisi ispanyol ligi'nin gol kralını ve emre'yi getirmiş, stadyumunda bu sezon uefa kupası finali oynanacak. bizse geçen yıl 3. olan kadromuzun üzerine 9 milyon avroya sivok ve zapotocny'yi almışız; bir de ekrem dağ ve tuna üzümcü gibi vasat adamları.. umarım yanılırım ama bu sene 10. haftayı zor görebiliriz.
o kadar paraya, yatirima ragmen hala suleyman seba'nin biraktiklari uzerine nevzat demir tesisleri disinda bir sey ekleyememis takimim. amator branslar hala uvey evlat muamelesi goruyor, yeri geldiginde amator branslardan futbola kaynak aktariliyor. spor klubu olma huviyetinde hala galatsaray ve fenerbahce'nin gerisinde malesef.
futbol takimi yillardir ciddi bir istikrar yakalayamamis, teknik direktorlerin biri geliyor biri gidiyor, istikrarsizlk sembolu. neyseki hala yonetime ragmen klube cani gonulden bagli taratarlari var.
bir zamanlar osmanlıya eski gücünü yitirmiş olduğu için "hasta adam" yakıştırması yapmış batılı devletler. türk futbolunun da hasta adamı beşiktaştır. kronik bir rahatsızlığı var, tedaviye cevap vermiyor. ya da uygun tedavi yerine saçma sapan kocakarı ilaçlarıyla kendine getirilmeye çalışılıyor hasta. ama olmuyor işte. bu rahatsızlık hem fiziksel hem psikolojik.
geçen yıl galatasaray ve fenerbahçe'nin durumunu gördüğümde "beşiktaş bu fırsatı değerlendirmeli. bu yıl şampiyonluğu kaçırırsa bir daha zor görür" demiştim. galatasaray sakatlıklarla boğuşuyor, kadro kurmakta zorlanıyordu. fenerbahçe avrupa'da at koşturuyor, ligde puan kayıpları veriyordu. en şanslı konumdaki takımdı beşiktaş. ama bırakın şampiyon olmayı 3.lüğü bile son nefeste aldı.
yıllar önce takımdan ayrılırken yasin sülün'ün ettiği bir laf vardı. kendinden büyük. "beşiktaş'ta beşiktaşlı kalmadı" demişti. beşiktaş ruhunu arıyor. bir takımı takım yapan sadece renkleri,forması, stadı değildir. sahip olduğu değerlerdir, içinden çıkardığı efsane futbolculardır. beşiktaş'ın yakın tarihteki efsane (!) futbolcularına bakın: sergen yalçın, ilhan mansız ve nouma. neresinden tutarsan tut; hepsi arıza.
takıma operasyon yapılıyor. her bölgeye oyuncu transfer ediliyor. gedikleri kapatalım derken eski oyuncuların kavgası düşüyor haberlere. terlik kavgası. her kafadan bi ses çıkıyor. istediğin kadar futbolcu al, sen hastalık kapmış bir bünyeye organ nakli yapıyorsun. olur mu? olmuyor.
büyüklüğünü sorgulayan yaklaşık (?) 50 milyon kişiye "japon bayrağı" gösteren takım *. ortadaki kırmızı dairenin büyüklüğünü de sorgulayın sizi afacanlar. benden de bir tüyo, dairede alan eşittir pi re kare.
büyüklüğünü sorgulayanlara; pascal nouma'dan takım nasıl tutulur isimli eseri armağan etmekteyiz. bir de büyük diyince g*t deliği büyüklüğünüzle övünüyor olabilirsiniz ancak beşiktaş ve beşiktaşlı yüreğindeki beşiktaş sevgisinin büyüklüğü ile ilgilenir.
galatasaray ve fenerbahçe'nin aksine son 6 sezonun tamamında avrupa kupalarına katılmayı başarmıştır. bu 6 sezonda yaptığı 48 maçta 19 galibiyet, 10 beraberlik ve 19 mağlubiyet almış; rakip fileleri 67 kez havalandırmış, kalesinde 64 gol görmüştür. 48 maçın 18'i 2002-03 ve 2003-04 sezonlarında mircea lucescu yönetiminde oynanmıştır. atılan bu 67 golün 9'u, halen siyah beyazlı takımın avrupa kupalarındaki en golcü oyuncusu olma ünvanını taşıyan daniel gabriel pancu'nun ayağından gelmiştir. oynadığı son 27 avrupa kupası maçının 23'ünde kalesinde gol görmüştür.
"Dün gece istanbul Güngören'de yaşanan hain terör saldırılarını nefretle kınıyoruz. iki ayrı noktada meydana gelen patlamalarda hayatlarını kaybeden vatandaşlarımıza Allah'tan rahmet, kederli ailelerine başsağlığı diliyoruz.
Patlamalarda yaralanan vatandaşlarımıza da acil şifalar diliyoruz.
maçlarını yapacağı stadyumun müthiş yönetimi nedeni ile açıklanmamasından dolayı 2000 kombine satmış takımdır. zamanında 30 bin kombine satanlar üç maç kötü gittikten sonra 10-15 bin kişiye oynarken, dördüncülük mücadelesi veren beşiktaş'ın 25 bin kişiye oynadığını umutmamak lazım. bu nedenle bu argümandan size ekmek çıkmak değerli uuser'lar.
avrupa kupalarında oynadığı toplam 126 karşılaşmada 40 galibiyet, 27 beraberlik ve 59 mağlubiyet almış; 145 gol atarken kalesinde 194 gol görmüştür. avrupa'daki en büyük başarıları 2002/03 sezonunda uefa kupası'nda, 1986/87 sezonunda ise şampiyon kulüpler kupası'nda oynadığı iki çeyrek finaldir.
tsl için konuşursak kuşkusuz hazırlık kampının en iyi takımı. skor dan öte oynadığı güzel futboluyla, arkadaşlık ortamı ile, yakaldığı kolej havası ile transferler dolayısıyla lige umutsuz girecek biz beşiktaşlıları umutlandırdılar. daha da önemlisi ibrahim üzülmez gibi bir adamın kaptanlığından kurtulduk, aynı zamanda ibrahim toroman gibi bir neferimizi de kaybettik ama ne olursa olsun ibrahim üzülmez in kaptanlığından kurtulmak ve yerine delgado yu getirmek büyük kazanç.
transferlerde her ne kadar kötü olursa olsun, bir tomas zapotocny ve bir uğur inceman bu takımda banko oynayabilecek isimler. yine daha da önemlisi çağdaş futbol düzeni olan ve geçen sene zico lu fenerbahçe nin şampiyonlar liginde ilerlemesinde bana göre en büyük pay olan 4-2-3-1 sistemine geçiş beni çok heyecanlandırmıştır. bu iki ön liberolu sistemde ise biri güçlü fizikli, defansif yönü olan ve diğeri ise çok yüzdeli paslar atıp oyun kurabilen iki oyuncunun olması da büyük kazanç.
bütün takımların iyi transferler yaptığı ve muhtemelen 3-4 takımın daha katılacağı şampiyonluk yarışında 34 hafta ayakta kalabilecek takım bu ipi göğüsleyecektir. dolayısıyla hemen hemen hiç sakat vermeden, oldukça verimli iki kamp dönemi geçiren beşiktaş en büyük favorimdir.
milyon dolar harcayıp seric i alan, ancak uefa ya kadroya dahil etmeyen güzide kulüp. burada beşiktaş kulübünü aslında topluca suçlamak yanlış. sanırım sinan engin ve ertuğrul sağlamın vurdumduymazlığı eleştirilmeli. futbolcu alınması için yönetime görüş bildiren bu ikili gordon un gitmek istemiyceğini hiç hesaba katmamışlar.
dünyanın en başarılı kulübüdür. niye derseniz, böyle bir yönetime rağmen geçtiğimiz sezonu üçüncü, bir önceki sezonu ikinci bitirmiş; arada liverpool'u bile yenmiştir. iddia ediyorum bu yönetim başka bir takımın başına gelse 4 yılda amatör kümeye düşer.
