geniş katılımlı özgürlükçü türkiye daha hoş bir yer olsun muhabbetlerimizde kendimde farkettiğim durum.
bazen öyle oluyorum ki, yahu daha 15 yıl önce ben kürdüm demek bile imkansıza yakındı bırakın kürtçe televizyonu kürtçe konuşan bir kürt dahi duymamıştım şehirde. bazı şeyler yavaş yavaş oluyor toplum birbirini kendini anlayarak sorunlar çözülüyor beraber sakince konuşarak çözdükten sonra ne anadilde eğitim nede başka problem kalır önemli olan güzelce anlatarak anlatmaya çalışarak birbirimizin gözünü oymaya çalışarak değil gözümüzün içine bakarak konuşalım daha iyi anlayacağız. ama neden bu sokaklarda polise saldırmalar devlet terörü diye bağırmalar. baskı altındayız eziliyoruz ezilen kürtler diye bağırmalar eylemler araba yakmalar öcalan hapisten çıksın filan daha niceleri neden diyorum. derdimiz beraber daha güzel yaşamak değil mi. o zaman neden savaşma yolu seçiliyor oysaki türk milleti son on yılda çok gelişti artık ne aleviye ne kürde hain gibi bakmıyorken nereden çıkıyor özerklik diye kendimi ve arkadaşları sorguladığım bir anda aklıma çakıveriyor.
oysaki bdp yapması gerekeni yapıyor. bdp kürtleri daha ne kadar tahrik edebilir türkleri daha ne kadar tahrik edebilirim bunun üzerine proje geliştiriyor. çünkü bağımsızlık ve ayrılma önce gönüllerde yaşanır.
bu reeliteyi kavradığımda kızmıyorum bdp ye. siyasetini ve ebedi emelini icra ediyorç ben sadece iyiniyet atfettimişim o kadar.
