medyanın anasını sikeyim her şeyi herkesi istediği gibi empoze edebilir.
apo itini sevecen, fedakar baba rolünde dizide oynatın bu ülke arkasından üzülmezse ben de bi bok bilmiyorum.
öyle mal bir milletiz.
Tuncel kurtiz öldü diye sevinmedim, üzülmedim de. solcu ya da komünist olduğu için değil. bana ne lan niye üzüleyim amk. her gün binlerce insan ölüyor. tanımadım etmedim, oturup çay içmişliğimiz, hatta yolda karşılaşmışığımız bile yok. ideolojisinden bana ne.
son demlerde sık görülmeye başlayan ölmüş insan linç etmenin sözlüğe de ciddi ciddi sirayet etmeye başladığını bir kez daha akla getiren bir belden aşağı vurma ifadesi.
oglum siz neyi tartısıyorsunuz lan.? olen insan buyuk bir tiyatrocu oyuncu. oturup ya su filminde su anım vardır. ya da su filmi superdir. oyunculugu boyledir. diyeceginize olumun uzerinden bile konusuyorsunuz. ayıp lan utanın.
öğrendiğimiz bir şey varsa o da bir insan gibi ölüm karşısında üzülmektir. ölüm her ne kadar doğal bir şey olsa da bizleri alıştığımız şeylerden koparmaktadır.
aynı görüşü savunmadığı için başkasının üzülmesini, yas tutmasını bile hazmedemeyen insancıkları ortaya çıkarır. böyleleri için dilenecek tek şey bir gün kardeşi, anası, babası ile de yolları ayrışır da onlarında öldüğüne üzülemesin.
ölünün arkasından öyle bir konuşulur ki anlamazsın yaprağım. not: ateistim. ölülere saygı duymak gibi sapıkça düşüncelerimde yok. napcaksınız şu ölülere anlamadım gitti. dirinin arkasındanda konuşuluyor bu topraklarda onu napıcaz. ölüden fayda yok yaprağım.
ahmet kaya, yılmaz güney gibi ustalara da aynı düşüncelerle yaklaşıldı daha sonra bin pişman olunup özür dilendi. gerçekten yakışmıyor ülkemize bu zihniyetler, bu tavırlar, bu başlıklar. insan olamayabileceğinizi düşündürtüyorsunuz, yazık.
