başkasının mutsuzluğundan mutlu olabilmek kendini kandırmakla, o günü geçirip yaşadıklarını bertaraf etmekle eş değerdir.anlık yaşamaktır...düşünemeden, kendini sorgulamadan yüzeysel öylesine gün doldurmaktır...karşındaki insanın mutsuzluğundan, bir sevinç kaynağı bulabiliyorsan, prim yapabiliyorsan senin kendine hayrın olmaz ki başkalarına olabilsin..kendi mutsuzluğunu unutup onun mutsuzluğundan mutlu olabilmek korkunç sığlıktır.derinliği olmayan insana özgüdür. kendi derdini onun derdiyle unutmaya çalışmaktır ki tamamen zararı kendinedir.
