düşünce kitaplarında yer alan, inkar edilemeyen ve bir nevi "herkesin düşüncesi, herkesin gerçeği, herkesin doğrusu insanın kendisini bağlamalı; asla başkalarının doğrusuyla gerçeğiyle yaşanmaz, yaşansa da kendi hayatını değil başkalarının hayatını yaşarsın" durumu. velhasıl, başkalarının doğrusuyla onların hayatını yaşamaktansa, kendi yanlışlarınla kendi hayatını yaşamak en güzelidir.
başkasının fikrini kendinin gerçeği yapan zatların fikrin koyunu olacağını ifade eder. kişi bir fikri bir ideyi beyenmiş benimsemeye kara vermiş ise önce akıl süzgecinden geçirmeli, kendine göre yorumlamaladır. ancak bu sayede fikir onun olur ve başka düşüncelerle çelişmez. kişinin kendince yorumladığı haklı tarflarını kabul edip, kendince yanlış olan kısımları kesip attığı fikirler sanki yapboz parçasıymışçasına yerine oturur, aklı tamamlar.
