sbs denen zımbırtıda 3 sene boyunca girdigi sınavlardaki tüm soruları dogru cevaplayıp 500 tam puanla türkiye birincisi olan antalyalı bir ögrencinin babasının agzından çıkan şok edici cümle.
izleyenler bilir çocuk gözlüklü 12,14 yaşlarında çalışkan bir ögrenci babasıda yanında gelen gazetecilere brifing veriyor. her şey güzel hoş ama hoş olmayan bir şey var ki o da babanın sözleri; baba çocugunuz nasıl böyle başarılı oldu " gibilerden bir soruya " başkaları oyun oynarken ders çalıştı benim oglum " gibilerden bir cevap veriyor. yani çocugunun yaptıgıyla gurur duyuyor utanç duyacagı yerde. ve ekliyor oyun da oynadı benim çocugum diye.
ve çocuk arkadaşları oyun oynarken ders çalıştı şimdi türkiye birincisi ne bok olacak. deger mi anasını satayım onca güzel arkadaşla mahalle aralarında top koşturup, kavga edip terlemek varken ders çalışıp birilerine yaranmaya deger mi...
türkiye şartlarını en açık şekilde gösteren cümle, bu ülkede yaşayıp bir yerlere gelebilmek için sürekli birilerinden daha farklı davranmanın daha fazla çalışmanın gerektiğini görmemek için kör olmak gerekir.bu * bu çocuk biraz abartmış orası ayrı.
bir de şu versiyonu vardır ki saçmalığın daniskasıdır
(bkz: çocuğunuz zeki ama çalışmıyor) zeki insan nerede çalışması nerede geyik yapması gerektiğini bilen insandır. böyle bir zeki insan tanımlaması yoktur. *
mecbur kalmış bir babanın söylemidir. çünkü bu ülkede sistem böyledir. o çocuğun babadan kalma villaları yoksa eğer çok çalışmalı, okuyup kendini garanti altına almalıdır. suçlanması gereken baba değil babayı böyle düşünmeye iten sistem olmalıdır. muhtemelen o çocuğun babası da çocukluğunda hiç oynayamamış, ömrünü az maaşlı işlerde çalışarak tüketmiştir ve çocuğunu kendisinden iyi durumda görmek istemektedir. kimse çocukların at gibi yarıştırılması taraftarı değil ancak hiçbirimizin bunu değiştirecek bir şeyler yapmadığı da ortada. öyleyse bu koşullar altında o baba sadece kendince çocuğunun iyiliğini düşünen bir babadır.
anne klişesi. buna eklemek istediğim; istese atom mühendisi bile olurdu ama olmadı çünkü başkaları ders çalışırken o oyun oynadı ve milyonlarca hayranı oldu.
eğer çocuk aile baskısıyla değil de kendi isteğiyle bunu yapabildiyse helal olsundur. sokakta top koşturana kavga edene afedersinde y*rak mı veriyolar. o çocuk şimdiden geleceğini garantiye almış durumda onun gibi olamayıp sokakta sürtenlerde çapulcu arkadaşlarıyla kahvelerde takılırlar.
aradaki denge kurulursa gayet verimli ve faydalı bir çalışma tekniği olacaktır. ancak bu süreklilik arz ediyorsa, doktor bir karı-kocanın bana sordukları bizim çocuk neden obez hocam? sorusuna benzer soruları da beraberinde getirecektir. acaba sizin çocuğunuz neden asosyal, neden kemikleri ağrıyor, neden kambur, neden obez ve en kötüsü bu yaşta neden mutsuz???
5-6 sene sonra öss birincisi olunca ;
başkaları gibi dışarı çıktı, arkadaşlarıyla gezdi çok değil ; düzenli çalıştı, hatta bir ara eve kız attı kereta*
