ilk deneyimim açık açık söylemek oldu. izin verdi ama beddua mı etti ne oldu caağğnım işi alamadım, şirkete geri döndüm sonra bana 140 lira zam yaptı sağ olsun. *
yetmedi 2. görüşmede ailemi bahane ettim. tabii ki topuklu ayakkabılarım ve kumaş pantolonum beni ele verdi, ama hala kovulmadım.
olası bir 3. iş görüşmesinde gerçekleri söyleyip bir 140 lira daha + zam almayı ümit etmekteyim.
sizin o çok güvendiğiniz müdürleriniz , ikcılarınız bile diğer hatta rakip firmalarla iletişim için de eğer bir gün şirket batar veya ters düşerlerse direk oralara geçeceklerdir.
kısacası piç olun ve gidin daha iyi şartlar ve koşullarda anlaşırsanız direk geçin ertesi günü beklemeden.
+şef ben yarın gelmesem?
-hayırdır ali sayısalı mı tutturdun yoksa?
+yok ya işim var da biraz
-hayırdır ne işi?
+kayınvalide rahatsız doktora götüreceğiz
-olum daha geçen hafta gitmediniz mi?
+kayınpederdi o şef.
-senin kayınpeder ölmemiş miydi ali?
+kayınço da olabilir şef hepsi kayın falan ya kafa kalmadı bende.
-tamam tamam hadi s.ktir git.
gayet rahat çok sevimsiz müdürden istediğim izindir. görüşmeden döndüğümde meraklı meraklı odaya gelip ne yaptın sorusunu yöneltmiştir.cevaben üst kademe baskısı olmamak kaydıyla buradaki maaşım kadar maaşla işe kabul edildiğimi fakat biraz düşüneceğimi söyledim.tesadüf sonra genel müdür aradı ve burada rahat çalışabileceğimi, maaş konusunda sıkıntı olmayacağını söylemiştir.ama hala zam yok.topu üç kağıtçı bunların.
