Bazen duyuramıyor, genelde ise susturmaya çalışıyordur. Öfke boşaltma aracı olarak kurban seçtiği kişiye karşı öyleyken sevdiği birine gayet kibar ve saygılı konuşabilir.
Bence bu genetik. Çünkü bazı insanlar konuşurken istemsiz bağırmaya başlıyor. Mesela ben. Hayır sinirlenmiyorum, gayet sakinim ama bağırmaya başlamış oluyorum, ses tonum yükselmiş. Konuşurken kendini çok kaptırmakta olabilir.
sinirlerimi çıkaran insan tipidir yahu bunları hiç mi uyaran yok eşim dostum olsa uyarırım hiç bakmam millet içinde de senle konuşurken bağrıo bi bakmaşsın herkes sizi dinliyo şöyle ağzının ortasına bitane vurasım gelio bak şimdi yazarken bile sinirlendim bi tarafını sıkıpta bağrıo konuşurken mal insandır sorunludur bence çaresine bakılmalıdır .
Oyle bir surat ifadesine burunup " bagirma" derim ki bi daha konusamaz.
Sevmiyorum ya bagirarak konusan insanlari. Evde iki kisiyseniz konusun ama insanlarin icinde yapilinca resmen dusuncesizlik.
Ya hadi bunlar dusuncesiz onu gectim. Bi de sey var, karsisindaki insani cileden cikartip sinir edip sonra karsidaki sesini yukseltince "bagirmadan konus" diyen model var onun amina koyayim.
Küçük yaşlardan kalan psikolojik etkidir. Örneklendirecek olursak siz 5 yaşındaki bir çocuk konuşurken onu ciddiye almazsanız o sesini yükseltir, dikkatinizi çekebilmek için. Sesini yükselttiği zaman ona dönersiniz. Kimse ortalıkta cırlayan bir çocuk sesi istemez neticede.
Bu durum çocuk üzerinde sesim ne kadar yüksek çıkarsa beni o kadar ciddiye alırlar etkisi bırakır.
Bu büyüdüğünde de bu şekilde devam eder yani yüksek sesle, bağırarak konuşan insanlar aslında hep sesini duyurmak isteyen kişilerdir.
bağırarak konuşan bir insan için birden fazla kanıya varabiliriz. tabi ki o an ki koşul şart durum da önemlidir. öncelikli olarak ilk sıraya koyabileceğim;kulağının az duyuyor olma ihtimali ve karşısında ki insana da sesini duyurabilme çabası olarak ele alınabilir. bir başka ele alabileceğimiz alan ise psikoloji, denir ki eğer bir inan bir konuda haksız ise kendini bilinçsiz olarak haklı olduğuna inandırma çabasıdır . son olarak söyleyebileceğim de kendine öyle bir konuşma tarzı elde etmek istemiş olabilir.
Biraz daha bağırsa sesi diğer şehirden bile duyulacak insanlar tanıyorum.
Yani abicim bir insan neden yolun ortasına bağırarak konuşur ki. Bütün sırlarını insanlara anlatmış gibi oluyorsun.
Kulağın duymuyordur eyvallah, onu anlarız yani. Sıkıntı değil.
Bir de bazı insanların telefonla konuşma şekilleri de böyLedir. Ama arada dinlediğim de oluyor yani ne yapabilirim yalan olmasın.
cok sinir bozar. hataylilarin cogu boyledir. babama da bulastirdilar adanali babama. sanki dovecekmis gibi konusuyor. annem de oyle, anne sakin ol diyorum ara sira bana kiziyor. kafede biriylr konusuyorum, sanki herkese duyurmak istiyormuscasina bagiriyor, az sessiz konus diyorsun sonra eski haline donuyor ne yapacam bilmiyorum.
