herhangi bir dönemde, herhangi bir halet-i ruhiye içerisindeki kişilerin, ihtiyaç duyduğu şeyleri tasvir ederken kullandıkları giriş cümlesidir.
mesela sokaklarda yaşayan bir şarapçının ya da terk edilmiş gözü yaşlı bir sevgilinin, herşeye rağmen yarınlardan umut eden bir gencin, imkansızlıkların eşiğinde yokluğu paylaşmanın erdemine ulaşmış sadık bir eşin anlık ihtiyaç duyduğu şeylerdir bunlar.
mesela huzurdur, mesela imkandır, mesela yokluktur, mesela herhangi bir tanıma konu olmayan, şeffaf olan birçok şeydir.
mesela benim bakıpta gördüğüm;
bazen ihtiyacın olan tek şey, 20 saniyelik bir deli cesaretidir. sonra ızdırabın diner ya da dindiğini sanırsın...
