hiç de istemeyerek gittikleri bayram ziyaretlerinde, ilk etapta çekingenlikten bir süre annelerinin eteğine yapışık olarak gezen ama saatler ilerledikçe ve ziyaretin sonuna yaklaştıkça, elde fanilalar kan ter içinde tanınamayacak halde bağırıp koşuşturan şeytan tohumlarına dönüşen 7-8 yaş uzak akraba veletlerdir.
ilk karşılaşmada sessiz duran bu çocuklar, bir süre sonra evin altını üstüne getirme potansiyeline sahip olduğundan gülümsemek, konuşturmak, şımartmak hatasına düşmemek lazımdır.
bir de bunların büyümüş halleri vardır. kız istemeye giden adamlar gibi eller ve dizler birleştirilip yan yana oturulur. salak salak , yalancı gülüşler atılır karşılıklı. nasılsın, okul nasıl, hatun durumları nasıl gibi sorular ile birbirinden ne kadar uzak olduğu anlaşılır. ama akrabadır, yanyana oturmak zorundadır orda.
